"Je hebt muzikanten die nu eenmaal niet zo goed functioneren binnen een bandraderwerk. Zoals Allan Holdsworth. Zijn aanwezigheid in bands was altijd kortstondig (Tempest, Soft Machine, UK, Bruford). En dat is jammer want hoe goed zijn soloalbums ook zijn, in een wat meer ingekaderde setting valt zijn onbetwiste genialiteit des te meer op. Verbazing was er dan ook toen in 2006 The Pasqua / Holdsworth Group werd aangekondigd. Voor het eerst in jaren zou hij dus op pad gaan met een toetsenist naast zich. Hij kent Pasqua sinds Tony Williams New Lifetime. Daarna dook Pasqua soms op soloalbums van Holdsworth op. Sindsdien werden zijn muziekactiviteiten kleinschalige aangelegenheden. Nu worden er tegelijk twee vliegen in één klap geslagen: Holdsworths unieke stijl van gitaarspelen omringd door muzikanten die niets liever willen dan dat hij excelleert. En het bewijs dat Alan Pasqua een formidabele muzikant is, die schromelijk ondergewaardeerd is." (Christian Bekhuis, Progwereld; klik op link voor complete tekst)
"The New Tony Williams Lifetime, featuring Allan Holdsworth, live from the Village Gate, New York, September 22nd, 1976. In 1975, the groundbreaking drummer Tony Williams assembled a new version of Lifetime, this time featuring the visionary guitar of Allan Holdsworth, as well as Alan Pasqua's innovative keyboards and Tony Newton's funky bass. They collaborated on two albums, as well as playing acclaimed gigs. Their unique brand of fusion is perfectly captured on this remarkable set, originally broadcast on WRVR-FM in New York. The entire broadcast is presented here, digitally remastered, with background notes and images." (Wayside)
"On this focused and passionate record, Alan Pasqua is joined by bassist Dave Holland and drummer Paul Motian -- two players with stellar reputations who don't appear together often. Motian's post-'70s playing tends to be free and fragmented, but he approaches Pasqua's material with a straight-ahead sense of swing. The leader, for his part, became known as a synth player following his work with the Tony Williams Lifetime in the late '70s, but here his playing and writing are closer to acoustic post-boppers like Mulgrew Miller and Kenny Barron. Pasqua's elegance and fluidity are amply apparent on the trio features: "Mr. Softee," "Taiowa," "Dedicated to You," and "Grace." The album is also spiced up by three high-profile guests. Tenor sax star Michael Brecker contributes a rare soprano performance on "San Michele," and he and brother Randy Brecker (trumpet) sit in on "Emergence." The esteemed altoist Gary Bartz joins Randy Brecker on "Homage," "Ellingtonia," and "Sha' la' ko'."" (Allmusic).
Met de exquise fusionjazzmusici van het Peter Erskine Trio maakt de Italiaanse zanger/gitarist een zwoel en subtiel swingend soort jazzpop dat nog het best te vergelijken valt met de muziek van Michael Franks. Niet in de laatste plaats omdat Daniele ook beschikt over een bijzonder, hoog-hees stemgeluid. Hij bespeelt daarbij een bijzondere 12-snarige gitaar, waarvan de snaren gekruist zijn gespannen. Verspreid over het album zijn er vier songs met een extra zalvend karakter door de medewerking van een perfect harmonieus zingend klassiek vocaal ensemble. Een bijzonder contrast met zwoel-'breezy' overige materiaal.
Pasqua is een toetsenist die veel sessiewerk heeft gedaan voor popsterren, maar die in de seventies vooral in de picture kwam toen hij toetrad tot Tony Williams' New Lifetime (met ook gitarist Allan Holdsworth, met wie hij in 2006 opnieuw een samenwerking aanging en optrad in o.a. De Lantaarn in Hellendoorn). Op dit album, gemaakt met een superbezetting vinden we pop nog jazzrock, maar juist straighte moderne hardbop. Het was Pasqua's debuut in de akoestische jazzwereld. In de geraffineerd gecomponeerd en gearrangeerde stukken zijn naast Brecker, Holland en DeJohnette soms ook 5 extra blazers te horen. Het titelnummer bijvoorbeeld heeft een Gil Evans-achtige grandeur.
