Luister-10, juli 2014: "Gounod schreef 4 grotere werken voor pedaalpiano, die net als het orgel een met de voeten te bedienen klavier heeft. Het werd eind 18de eeuw ontworpen als studie-instrument voor organisten. Halverwege de 19de eeuw raakte 't uit beeld. De grote verrassing hier is het langzame deel uit het concert in Es, waarin de klank van het instrument zich in een heerlijk romantisch thema prachtig ontwikkelt. Een enkel stuk, zoals de 'Fantasie sur l'hymne national russe' is wel erg dik aangezet, maar het instrument schittert in haar grote klankrijkdom zonder terughoudendheid. Gounod zette stevige orkestpartijen onder de virtuoze, technisch moeilijke en uitdagende solopartijen. Solist en orkest spelen ze met verve. Het door en door muzikale, aangename karakter van de muziek en vooral de haast ongegeneerde wijze waarop de componist experimenteert met de grote mogelijkheden van de pedaalpiano en de manier waarop pianist en orkest 'los' gaan, brengen een glimlach op je gezicht." (Marjolijn Sengers)
Bevat ook (arrangementen van): Sancta Maria / Mascagni. Der Engel / Wagner. Frondi tenere... Ombra mai fu (uit: Serse) / Handel. Pieta, Signore / Niedermeyer. Domine Deus (uit: Petite Messe solennelle) / Rossini. Mille cherubini in coro / Schubert. Silent night / Gruber. Gloria a te, Cristo Gesu /J.P. Lecot. Adeste fideles. - 1. Ave Maria: Arr. / Giulio Caccini. 2. Ave Maria: Arr. / Charles Gounod. 3. Ave Maria: Arr. / Franz Schubert. 4. Panis angelicus: Arr. / Cesar Franck. 5. Stabat Mater: Cujus animam / Gioachino Rossini. 6. Requiem: Ingemisco / Giuseppe Verdi. 7. Ave verum corpus, KV.618: Arr. / Wolfgang Amadeus Mozart. - UITV.: Andrea Bocelli (tenor) ; Orchestra dell'Accademia Nazionale di Sancta Cecilia ; Myung-Whun Chung (dirigent). - Philips 462 600-2
"Beide symfonieën (de derde bleef onvoltooid), de eerste uit 1855 en de tweede uit 1856, behoren tot de pittige, kruidige soort met meer dan hier en daar een vleugje Haydn en Beethoven, volgestouwd met syncopen, stevige accenten en direct aansprekende thema's. De doorwerking verloopt spannend, met voldoende afwisseling in een afwisselend hectisch en lyrisch landschap. De scherzi klinken uitbundig, met een boertige toets en als u denkt dat Beethovens eerste twee symfonieën en dan met name de Tweede voor Gounod een uitstekend rolmodel hebben vervuld, dan heeft u gewoon gelijk. Met Tortelier op de bok en een orkest op topniveau krijgt u vertolkingen voorgeschoteld die grote ritmische en dynamische vitaliteit uitstralen, maar waarin ook de poëzie ruimschoots aan bod komt; en dan ook nog in een opname die gerust door een ringetje kan worden gehaald. Zo bezien heeft Tortelier alles bijeen genomen met zijn crew' hier een nieuwe mijlpaal gezet." (Opus Klassiek)
Opname: 2009
Operavoorstelling, opgenomen op 19 juni 2004 in het Royal Opera House Covent Garden, Londen .
Op 29 januari 1996 nam Elly Ameling afscheid van het podium. Curieus genoeg brandde precies op dat moment het Teatro La Fenice in Venetië af, al zal geen van de aanwezigen deze rimpeling in de kosmos zijn opgevallen. Zij zong van ramp tot ramp, aldus Elly Amelings vrienden. Tijdens haar eerste concert in 1953 in Rotterdam besefte namelijk niemand dat juist op dat moment Zeeland onder water liep. Deze vijf cds tellende box met live opgenomen concerten (19571991) geeft een mooi beeld van Elly Amelings veelzijdige carrière: Franse en Duitse liederen, opera, hedendaags, Huygens, Mozart, Stravinski, Debussy, Fauré, Berg, Strauss, Mahler, Hendrik Andriessen, en nog veel meer. Het is een mooi eerbetoon aan Nederlands beroemdste sopraan, die op 18 februari 2008 75 jaar werd. (HJ op Muziekweb.nl)
"Lang niets van Michel Corboz en zijn Zwitserse krachten gehoord. Maar hier is hij weer en nog wel met niet alledaags geestelijk repertoire van Gounod. Zijn Ave Maria is overbekend en ook zijn St. Ceciliamis geniet populariteit, de beide hier opgenomen werken zijn echter aanzienlijk minder bekend al bestaat van het Requiem wel een Claves opname uit 1994. Het naar zoetelijkheid neigende klankidioom van de componist is bekend en wat dat betreft wachten nauwelijks verrassingen, al worden in het Requiem natuurlijk wel dramatischer tonen aangeslagen. De muziek is wel kenmerkend en representatief voor wat Frankrijk midden negentiende eeuw op dit gebied te bieden had en goed geschreven met zeker blijken van originaliteit. Het pleidooi dat Corboz en zijn solisten, koor en orkest voor deze werken houden, overtuigt zonder meer. Zwakke plekken zijn niet aan te wijzen in de ensembles en er wordt met toewijding heel capabel gemusiceerd. Een aanwinst dus." (Jan de Kruiff, Musicalifeiten)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
