Derde studioalbum van Waylon, binnen tien dagen geschreven in Nashville en opgenomen in de legendarische Capitol Studios in Hollywood. Waylon vond in de Amerikaanse songschrijver, gitarist en producer Bruce Gaitsch zijn perfecte muzikale partner. Die werkte eerder met supersterren als Chicago, Agneta Fältskog en Madonna. Het werd een bijzonder vruchtbare samenwerking, waarin de twee veel samen schreven. Ook de groep muzikanten waarmee hij werkte gaf Waylon een goed gevoel. Zo kon hij daar een beroep doen op gitarist Michael Landau, steelgitarist Greg Leisz, toetsenman CJ Vanston, drummer Curt Bisquera en bassist Lee Sklar. Allen zijn gewend te werken met grote sterren. Toen ik de studio binnenliep, had ik even een minuutje nodig om tot mezelf te komen, zegt Waylon. Aan alle 12 songs heeft Waylon zelf meegeschreven. Zo schreef hij een aantal liedjes met Rob Crosby waaronder het nummer "Giving Up Easy". Crosby heeft eerder songs geleverd aan o.a. Carl Perkins, Paul Simon en Lady Antebellum. (bron: Warner)
"Nederlandstalig is populairder dan ooit. Waylon probeert het nu ook met liedjes in onze moerstaal, al had die switch qua succes voor hem niet eens gehoeven. Al zijn Engelstalige albums kwamen namelijk keer op keer in de top 10 van de albumlijsten terecht. Toen Waylon in 2020 speciaal voor de laatste uitzending van De Wereld Draait Door als cadeau een lied wilde maken, besloot hij om dat in het Nederlands te doen. Hierbij kreeg hij hulp van Henny Vrienten. ‘Een God binnen de muziekindustrie’, zoals Waylon het zelf zegt. Een jaar later trad hij met liedjes van landgenoten op in Ahoy. Rond diezelfde tijd verscheen de single Het Leven Is Te Kort, het visitekaartje van zijn nieuwe album. Uiteraard wil Waylon niet altijd op safe spelen en zoekt hij om te verrassen de vernieuwing op in Het Leven Is Te Kort en zijn huidige single Spreekuur. Daarmee maakt hij duidelijk dat de 80’s tijdens de productie van deze twee topsongs een inspiratiebron zijn geweest." (Nieuweplaat.nl)
Op 18 november 2016 verscheen 'out of the blue' een nieuw album van Waylon. Ofwel: ook Waylon haakt aan bij een nieuwe trend in popland en 'deed een Beyoncé'tje'. Op het album staan acht songs, waarvan een deel in de loop van 2016 in première ging bij Humberto Tans RTL Late Night. Dit zijn nummers in steeds een ander genre om zo de stamboom van de popmuziek te tonen. In de talkshow bracht Waylon sinds eind april 2016 odes aan zijn grote liefdes country, jazz, soul, rock, blues en rock 'n' roll, door zelf een nummer in die stijlen te schrijven en zingen. Op de CD vinden o.a. een jazzy song met gastzanger Ruben Hein, de op vroege rock 'n' roll geënte "Nashville Boogie" en de blazerssoul van "Walking On A Straight Line". "Seeds" is het vierde album van de zanger, zijn kortstondige avontuur met Ilse de Lange als The Common Linnets niet meegeteld. En daar raken we een gevoelig punt, zoals uit de vileine openingssong "Jailbird" blijkt. Daarin haalt hij flink uit naar De Lange, bij wie hij zich een gevangene voelde.
Johan is anders dan andere jongens. Hij ziet de wereld in muzieknoten. Maar toen kwam die donkere nacht van 4 december, toen zijn oma overleed. En werd de brief die hij hierover aan Sinterklaas schreef met geweld afgepakt. Verdwijnt de muziek nu uit zijn leven? En welke rol speelt Sinterklaas? Oblong prentenboek met kleurrijke illustraties. Vanaf ca. 5 jaar.
