Na de internationaal op goede kritieken onthaalde Beethoven-symfonieëncyclus van Het Symfonie Orkest zijn nu de pianoconcerten aan de beurt. Met de bejubelde jonge solist Hannes Minnaar (derde prijs op het prestigieuze Koningin Elisabeth Concours 2010; ook bekend van het Van Baerle Trio) heeft men een solist van formaat in de armen gesloten. Dit eerste deel bevat de laatste twee concerten. Een schitterende opname op hybride SACD, zodat de bezitters van de juiste apparatuur dit ook in 5.1 Surround-mix kunnen ondergaan. Natuurlijk is de schijf in iedere CD-speler te draaien. "Hannes Minnaar en Jan Willem de Vriend ontdoen Beethoven van 200 jaar aangekoekte romantische vettigheid. HET Symfonieorkest speelt op oude instrumenten en vooral in het knetterende koper en puntige slagwerk werkt dat verfrissend. De piano past er mooi bij met een helder parelend geluid. Aan zwijmelen en zwelgen hebben solist en dirigent een broertje dood. Als in het tweede deel van het vierde pianoconcert het orkest het delicate solospel woest verstoort, gebeurt dat vol overgave. Maar tegelijk is het dekentje, dat in het tweede deel van het vijfde orkest gespreid wordt, liefdevol. De opname is af en toe ruimtelijk, met een galm waardoor soms een afstand lijkt te bestaan tussen piano en orkest. Op andere momenten duikt de piano juist weer middenin het orkest. Dat is even wennen. Dit is de eerste (SA)CD in een serie die de complete pianoconcerten van Beethoven moet omvatten." (Carine Alders, Luister; 5 uit 5 sterren (!!!) voor uitvoering, 4 uit 5 voor opname)
Luister-10, jan/febr 2017: "Met zijn derde solo-CD toont Hannes Minnaar zijn affiniteit met de pianomuziek van de Franse laatromantiek. Fauré (1845-1924) heeft veel moois voor piano geschreven; zeer toegankelijk maar toch relatief weinig te horen. Mooi dat ook zeldzaamheden als het Thema met variaties en de Romance sans paroles aan bod komen - met dezelfde aandacht en spontaniteit als de meer bekende werken zoals de Barcarolles en de Nocturnes. Veel van Fauré's muziek is subtiel, ingetogen, melancholiek, romantisch in de expressie maar met een hechte onderliggende structuur. Als er virtuositeit aan te pas komt, is dat altijd functioneel. De indruk van eenvoud die Fauré's pianomuziek geeft wordt niet gespiegeld door het notenbeeld: veel complexer dan wat je denkt te horen. Het is heel moeilijk om het zo simpel te laten klinken als Minnaar doet. Je kunt dat goed zien op de bijgevoegde DVD, opgenomen met publiek in de Westvestkerk in Schiedam, waar ook de voortreffelijke CD-opname is gemaakt." (Hans Quant)
Luister-10 april 2016: "Wat een plezier om naar te luisteren! Alles klopt. Hannes Minnaar plooit zijn frases met oorstrelende klanken. Zijn spel straalt rust en beheersing uit zonder de opwindende passages tekort te doen. Jan Willem de Vriend blinkt uit in het belichten van fraaie details, tegenstemmen, solistische trekjes van de blazers, vibrato-zuinige strijkers. Tegelijkertijd houdt hij de grote boog strak gespannen, voorbeeldig. Nergens wordt het routineus; er wordt door solist en dirigent puntig gefraseerd met prikkelende accenten. De pianoklank is een genot op zich. Het lijkt een subtiliteit, maar het tekent de perfectiedrang van de betrokkenen: de Steinway is gestemd op 'Kimberger II'. Die heeft kleine afwijkingen van de 'gelijkzwevende temperatuur', wat in de praktijk leidt tot gavere kwinten en tertsen en -dus ook - tot zuiverder samenspel met de blazerssoli. De briljante opname doet er alle recht aan. Dit lijkt een reeks te worden die thuishoort in de eredivisie van de discografie." (Hans Quant)
Deel uitmakend van de Aangenaam Klassiek-campagne 2014: "De pianist Hannes Minnaar en violiste Isabelle van Keulen schelen een generatie maar delen hetzelfde jeugdig elan als het om Beethovens Vioolsonates gaat. Ze zijn aan elkaar gewaagd. Van Keulen blijft de briljante violiste, die alles al meegemaakt heeft en daarom volledig dienstbaar aan de muziek is. Minnaar is de bijzondere pianist, die zichzelf ondanks zijn huidige status geheel weg kan cijferen. Het resultaat is een adembenemende Beethoven, waarbij het elan van de jeugd en de gerijpte wijsheid samensmelten tot een unieke ervaring."
Deel uitmakend van de Aangenaam Klassiek-actie 2011: "In 2010 leverde pianist Hannes Minnaar een unieke prestatie door derde te worden tijdens de prestigieuze Koningin Elizabeth-wedstrijd in België, de hoogste onderscheiding ooit door een Nederlandse pianist behaald. Een meester in glasheldere articulatie en fijnzinnigheid, noemde de Belgische Standaard hem. Het zijn kwaliteiten die uitstekend van pas komen op dit debuutalbum. De Eerste Sonate van Rachmaninov wordt zelden opgenomen en vormt met zijn weerbarstig karakter en technische moeilijkheidsgraad een grote uitdaging. Een prachtig contrast met het genuanceerde en kleurrijke palet van de Miroirs van Ravel." Op 11 maart 2012 speelt hij in de Hengelose Waterstaatskerk op uitnodiging van Stichting Kamermuziek Hengelo. Hij speelt dan o.a. de Sonatine van Ravel en de Eerste pianosonate van Rachmaninov, die ook op deze CD te vinden zijn. Winnaar van de Edison Klassiek 2012, categorie 'Debuut'.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
