"Gedurende 106 minuten neemt Morissette je aan de hand langs elf verschillende meditaties. Het zal daardoor zeker zijn weg vinden naar de liefhebbers van New Age en slow-ambient en zal ook zeker bij meditatieve sessies en yogalessen prima van pas komen. Het album is beschikbaar via de app "Calm", die als doel heeft om de mentale gezondheid van mensen over de hele wereld te bevorderen. Een nobel en lovenswaardig streven van Morissette die in het verleden zelf meermaals kampte met depressie. Wie gehecht is aan de naam en het imago van de “oude” Alanis Morissette zal bedrogen uitkomen. Geen snerpende gitaren, geen teksten over pijn, genezing en empowerment, geen bitterzoete mee-blèr uithalen. In ruil daarvoor krijgt je als luisteraar 106 minuten goedbedoelde muziek die ‘toegang geeft tot ideeën, visies en inspiratie’, aldus Morissette zelf." (Nieuwe Plaat)
"Vroeger was alles beter. In plaats van Taylor, Ariana en Katy hadden jonge vrouwen bijvoorbeeld Alanis Morissette. 'Are you thinking of me when you fuck her?', beet ze een ex toe op haar doorbraakplaat "Jagged Little Pill". De derde worp van de zangeres mag inmiddels als tijdloos worden beschouwd. Het is een album vol liedjes over alledaagse (vrouwen)problemen, gezongen door een meisje dat zich er niet voor schaamde zich er de haren over uit de kop te willen trekken. Deze luxe editie van de 20 jaar oude plaat doet wat een goede reissue behoort te doen. Niet alleen bundelt de collectie de originele, akoestische en live-opnames van het oorspronkelijke materiaal in een kerstcadeauwaardige verpakking, hij bevat ook niet eerder uitgebrachte liedjes die ons nieuwe dingen leren over het album. Zo bleek Morissette bijvoorbeeld te stoeien met moeilijkere identiteitsvraagstukken dan we voorheen dachten. 'Will is a superstar, he drives around in a muscle car, but he really wants to be a ballerina', zingt ze in "Superstar Wonderful Weirdos". In "No Avalon" blijkt vervolgens dat ze destijds zelf al nadacht over de kritiek die men later op haar 'simpele' liedjes zou hebben. 'I'm just a white girl in a small, safe town / What could I possibly know about destruction?' Deze nummers zijn beduidend minder boos gezongen dan de tracks die het album destijds wél haalden. Fijn dat ze op deze manier alsnog het daglicht zien." (Randy Timmers, Oor)
"Haar meest evenwichtige en bevredigende plaat sinds doorbraakalbum 'Jagged Little Pill' (1995). Je hoort eraan af dat ze het plezier in songschrijven heeft herwonnen: alle songs hebben sterke hooks en pakkende melodieen." (OK,Oor)
Eerst tien energieke, prima klinkende live-opnamen uit de 'Jagged'-tour (allemaal 'Jagged'-nummers), dan een akoestische 'You Oughta Know', vervolgens 4 slecht klinkende, maar unieke, nog niet officieel uitgebrachte songs.
Haar moeilijk vindbare eerste CD uit 1991. Ze maakte toen nog commerciële pop in de lijn van, zeg, Janet Jackson, waar ze zich nu voor schaamt. Haar powervolle stem is wel meteen herkenbaar. Erg leuk als curiositeit.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
