"De Rotterdamse Kim Hoorweg zingt hier songs die regisseur Woody Allen gebruikte in zijn films. Geen rare keus, want Woody Allen is een fanatiek (oude stijl-)jazzliefhebber (en klarinettist). Hoorweg heeft dus voor dit album opnieuw gekozen voor het meer klassieke jazzwerk, i.p.v. eigentijdse soul en andere pop. De zanglessen van collega Fay Claassen hebben haar goed gedaan, want ze zet haar keuze sterk neer. Samen met een kleine begeleiding, die toch compleet is. De kern wordt gevormd door het heerlijk spelende gitaartrio van Robin Nolan, dat uitgaat van de Django Reinhardt-traditie maar ook hedendaagse invloeden toelaat. Als gasten zijn Benjamin Herman - die bluesy speelt - en basklarinettist Sjoerd Dijkhuizen verwelkomd. Hoorweg zwerft door standards van onder meer Duke Ellington en Fats Waller, en Europese songs als Granada en Les yeux noirs. Haar I aint got nothing but the blues heeft een mooie troosteloze alt van Benjamin Herman, maar mist het korreltje in de stem. Dat mag wat mij betreft nog jaren zo blijven. Zon korreltje geeft misschien wel meer doorleefd gevoel, maar het is ook een terugval in stembereik." (Hessel Fluitman, Jazzflits)
"Saxofonist Benjamin Herman ziet met "Swing De Paris" een lang gekoesterde wens in vervulling gaan: spelen met gypsy jazz-gitarist Robin Nolan. Volledig in de sfeer van Django Reinhardts Hot Club De France uit de jaren veertig, nam Herman met Nolans trio zes stukken op, bedoeld voor een mooie tien inch vinyl EP. Er wordt prachtig gespeeld. Hermans diepe melancholieke toon klinkt fraai in samenspel met de twee gitaristen en bassist. Sfeerverhogend werkt ook de stem van Wouter Hamel in "Legendary", terwijl Sidney Bechets "Petite Fleur" een tijdloze uitvoering krijgt. Afwisseling genoeg." Aldus Gijsbert Kamer in De Volkskrant over de oorspronkelijke 6-track-release in 2015. In april 2016 ging hetzelfde combo opnieuw de studio in voor nóg eens zes tracks in dezelfde stijl. Opnieuw werd Wouter Hamel uitgenodigd, die weer een eigen nummer ("Farewell") meenam en opnieuw werd er een jazz classic opgenomen, ditmaal "August Moon" van Benny Carter. Het geheel is nu dus 12 tracks en dik drie kwartier lang.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
