Op 26 april 2012 bereikte de Vlaamse mondharmonicavirtuoos zijn 90ste verjaardag. Ter gelegenheid daarvan verscheen deze CD met nieuwe live-opnamen, gemaakt tijdens tournees van zijn European Quartet, in de periode 2006-2011. Het repertoire is grotendeels vertrouwd, met o.a. de Turks Fruit-instrumental "Dat Mistige Rooie Beest" en evergreens als "What A Wonderful World". Leuk is de DVD, met opnamen van een Japans optreden uit 2011, met tussendoor rondom het concert gemaakte sfeerbeelden van de oude meester en zijn musici (alledrie op hun beurt gerenommeerde namen in de jazzwereld).
Enrico Pieranunzi (Rome, 5 december 1949) is een Italiaans jazz-pianist, componist en arrangeur. Hij wordt gezien als de belangrijkste jazzpianist van zijn land. Hij werd beïnvloed door Bill Evans. In 1992 en 1997 kreeg hij de Django d'Or in de categorie 'beste europese jazzmuzikant' en in 2003 de Italiaanse variant van deze prijs in de categorie 'gevestigde muzikant'. (Muziekweb). In dit optreden wordt hij bijgestaan door André Ceccarelli en de Nederlandse basgitarist Hein van de Geyn.
Eerste trioalbum van het Bert van den Brink trio, bestaande uit Van den Brink, bassist Hein van de Geyn en drummer Hans van Oosterhout, uit 2004.
De Nederlandse contrabassist en componist Hein van de Geyn (Schijndel, 1956) komt uit een muzikale familie. Hij studeerde vijftien jaar viool en speelde daarnaast gitaar. Als tiener begon hij basgitaar te spelen. Nadat hij in 1977 op het Laren Jazzfestival een prijs had gewonnen, besloot hij contrabassist te worden. Hij maakte zijn studie aan het conservatorium van Tilburg af en vertrok in 1980 naar de Verenigde Staten war hij onder meer werkte met John Abercrombie. Terug in Europa speelde hij onder andere met Toots Thielemans, Chet Baker, Lee Konitz en Dee Dee Bridgewater en met zijn eigen groep Baseline. Van de Geyn is muziekleraar en hoofd van de basafdeling van het Koninklijk Conservatorium Den Haag. Daarnaast is hij producer voor het Nederlandse jazzlabel Challenge Records. Voor Challenge Records maakte Van de Geyn dit album met de Frans-Amerikaanse pianist Jean-Michel Pilc. Het is geproduceerd door Angelo Verploegen. (Bron: Muziekweb).
"American tenor saxophonist Rick Margitza traveled to the Netherlands to record "Conversations" with Dutch pianist Bert van den Brink's trio in 1998, with exemplary results. One especially refreshing piece is the mid-tempo funky treatment of John Coltrane's normally slow-paced, emotional ballad "Naima"; Margitza exploits the light touch of the rhythm section, floating over it while enjoying the ride. "All the Things You Are" is a mandatory part of any jazz musician's repertoire, yet the quartet's slightly off-kilter arrangement explores new ground. Bassist Hein van de Geyn's moving solo introduces Thad Jones' lush "A Child Is Born," as the remainder of the group gradually enters and caresses this timeless melody. Margitza shifts to a Coltrane-like approach to the roller coaster ride through "Secret Love.". (Ken Dryden, Allmusic).
"Abraham's vocal and playing style can best be described as "Chet Baker with trombone" -- he sings in the same soft, laidback manner as Baker and plays a trombone in the same reticent style that characterized Baker's trumpet, with a smidgeon of Frank Rosolino added. The major difference in singing styles is that Abraham scats much more than Baker did. Trombone trios are not so common on today's jazz scene and, after listening to this album, one wonders why. Abraham's playing is attractive because he does not try to overwhelm his listeners with virtuosi pyrotechnics. Instead, there is a relaxed, even flow to his performances, making the music a delight to hear. (...) Each trio member's musicianship plays a major role in the success of this album." (Dave Nathan, Allmusic).
Met Hein vd Geyn (b), Matthieu Chazarene (d) en Nelson Vera (g). "Briljante jonge pianist, die moeiteloos de fraaiste harmonieën uit zijn mouw schudt. De muziek is open, actueel en neemt vaak verrassende wendingen. Een mooi debuut." (Jazz)
"Drummer John Engels noemt 't de inspirerendste samenwerking van zijn leven: de Japanse 1987-tour met Baker, nog geen jaar voor diens dood. Er is 88 min. beeldmateriaal van (plus 46 min. audio). Het is zonder twijfel de beste concertopname die van Baker bestaat. Z'n timing is subliem, z'n toon prachtig helder en warm. En hij zingt natuurlijk, o.a. "My Funny Valentine". De begeleiders (een jonge Hein vd Geyn (b), Harold Danko (p) en een geconcentreerde Engels) spelen super. Stuwend en met gevoel." (Volkskr.)
Gitaar/bas-duo-album uit 1994..
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
