"Janssen staat erom bekend dat hij zich steeds beweegt op het snijpunt van improvisatie en compositie. En dat hoor je hier maar al te goed. Hoewel er nogal hectisch van start gegaan wordt met Hiphop, waar de dissonanten ons, mede dankzij de sax van Ab Baars en de snerpende viooluithalen van Maurice Horsthuis, al om de oren vliegen, wordt er toch regelmatig een flinke scheut water bij de wijn gedaan. Zo neemt het parmantige Slow Fox al onmiddellijk wat gas terug. Pogo 1 en Pogo 2 spelen dan vervolgens de improv-kaart helemaal uit: brokken gitaar met rockesthetiek, stukken chaotische blazers en fragmentarische dissonante strijkers worden afgewisseld met traditionele swing, maar de onrust blijft zich toch steeds opdringen. Afsluiter Mambo vat de plaat eigenlijk goed samen. Hier krijgt ieder van de elf muzikanten de kans om zich van zijn beste kant te laten zien, en net als je denkt dat de chaos de overhand weer eens gaat krijgen brengt de piano van Janssen iedereen weer mooi in de pas". (kindaMuzik).
Maurice Horsthuis (Breda, 28 april 1948) belandt als klassiek geschoold altviolist in de jaren zeventig in de Amsterdamse improvisatie-scene. Hij wordt een voorvechter voor een belangrijker rol voor strijkers in de geïmproviseerde muziek en gaat deel uitmaken van beeldbepalende groepen zoals het Maarten Altena Kwartet, de Instant Composers Pool en het Guus Janssen Septet. Tegelijkertijd maakt hij naam als componist van theatermuziek (onder meer voor Toneelgroep Baal). Om die muziek meer aandacht te geven en concertant uit te voeren, richt hij het orkest Amsterdam Drama op. Als groepslid en voornaamste componist van het Amsterdam String Trio bouwt hij een internationale reputatie op. Zijn recentste groep Elastic Jargon bestaat alleen uit snarenbespelers; Horsthuis is van hen de enige componist.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
