"Sinds hij in 2010 de categorie singer-songwriter van de Grote Prijs van Nederland won, is Case Mayfield (echte naam: Kees Veerman) een bewonderenswaardig onafhankelijke figuur in het Nederlandse poplandschap gebleken: zijn liedjes zijn mooi, hij zingt ze met een gedurfd gevoel voor drama, hij kan precies uitleggen wat hem tegenstaat aan de muziek van zijn geboortedorp Volendam en hij brengt zijn platen uit wanneer en hoe hij wil. Dit is zijn derde (twee EP's niet meegeteld), een bandplaat waarop hij opnieuw beter is dan voorheen. Geen eerdere plaat klonk zo warm en uitgebalanceerd, niet eerder was de instrumentatie zo rijk ("Firestorm"!) en hij schrijft en zingt met steeds meer beheersing en kunde. Hoogtepunt is "Close Enough", dat de intensiteit van The Veils kent. Het enfant terrible is ambachtsman geworden. Voor de goede orde: óók ambachtsman, want het enfant terrible is gelukkig niet dood." (Menno Pot, Volkskrant; waardering: 4 uit 5 sterren)
Mini-CD met 5 songs van Nederlandse singer/songwriter die op 14 april 2012 te zien en te horen is in de Metropool, Hengelo: "Niet teveel opsmuk. Zo benaderd Case Mayfield zijn vak en zo klinkt ook zijn muziek. Met minimale middelen het maximale bereiken dat is de uitdaging die hij zichzelf stelt. Met zijn debuut-EP sleepte hij de Publieksprijs van de Grote Prijs van Nederland in de wacht en speelde hij in Paradiso en bij De Wereld Draait Door. De invloeden van Ray Lamontagne en Ryan Adams zijn nooit ver weg, maar Case Mayfield heeft wel een duidelijk eigen geluid. Zijn songs zijn doordrenkt met pijn, woede, verdriet en cynisme en grijpen je bij de keel. De afgelopen maanden heeft Case bewezen deze emoties ook op het podium te kunnen overbrengen. Hij oogt wat verlegen en flegmatiek, maar enige twijfel over zijn vakmanschap verdwijnt als sneeuw voor de zon zodra hij begint te spelen."
