"Zo heeft u Tsjaikovski's onverwoestbare vioolconcert nog nooit gehoord. Wie had ooit gedacht dat er in deze superromantische muziek zoveel ruige distels, zoveel tegendraadsheid verstopt zat? De uitvoering die Patricia Kopatchtinskaja met dirigent Teodor Currentzis en zijn orkest Musicaeterna uit Perm vastlegde zal beslist felle reacties oproepen. Euforische voorstanders versus rabiate tegenstanders. Dat Currentzis het stuk koppelt aan Stravinsky's Les Noces spreekt boekdelen. Deze ruige boerenbruiloft met barse volksmuziek - geweldig uitgevoerd - komt volgens de Griekse dirigent uit dezelfde orthodoxe bron als Tsjaikovski's Vioolconcert. De geweldige foto's op en in het boekje, met Kopatchtinskaja en Currentzis als traditioneel Russisch bruidspaar, zijn zowel hilarisch als uiterst serieus. Soliste en strijkers spelen op darmsnaren, de blaasinstrumenten zijn laat-19de-eeuws. Alles ademt authenticiteit en gretigheid. Dit is wat muziekmaken moet zijn. Weergaloos." (Peter van der Lint, Trouw; 5 uit 5 sterren)
Kopatchtinskaja is seizoen 2009/10 'Rising Star' van het Muziekcentrum, Enschede (volg link voor meer info) en staat diverse malen daar op het podium. "Meteen als de eerste noten van Beethovens Kreutzersonate klinken, hoor je dat hier iets bijzonders aan de hand is. Vanaf de meeslepende opening houdt de jonge Moldavische violiste de spanning erin, met spel dat sprankelt van muzikaal plezier. Zij wordt daarbij optimaal ondersteund door de gerenommeerde Turkse pianist Fazil Say. Een prachtcombi, zoals ook blijkt uit hun fantasievolle uitvoering van Ravels bluesy Vioolsonate in G. En dan Bartók: de vele variaties en ongewone ritmes plus de sterke emotionele kracht in diens Roemeense Volksdansen maken dit een monument van Oost-Europese romantiek, dat hier vurig nieuw leven wordt ingeblazen. Het program besluit met Says eigen door sterk wisselende stemmingen gekarakteriseerde Vioolsonate Op. 7, die door Kopatchinskaja superbe naar een hoger plan wordt getild. Dit vraagt echt om meer." (C. Evers, Klassieke Zaken)
Opname: 2008, 2007, 2005.\n"The lively, enjoyable violin concerto takes Sheherezade as a point de départ, but does not illustrate story scenes. The omnipresent violin assumes different characters in movements depicting the women of the harem, an energetic dance, variations on a Turkish melody and a sensuous finale, all with a middle-eastern modality in a firmly tonal context. Say pays tribute to his roots through these melodies and the use of trad. Turkish instruments and rhythms. Immensely enjoyable, instantly accessible; with a satisfyingly virtuosic rôle for the soloist (Patricia Kopatchinskaja). Patara incorporates the trad. Turkish flute (ney) in a dialogue with the piano representing themes of love in different cultures. The distinctive timbre of the ney, with its microtonal inflections and the wordless soprano part take up the theme and pass it through a dreamy and exotic landscape painted by percussion textures and a hypnotic piano part." (Records Int.)
Opname: 2009
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
