Heruitgave, als dubbel-CD, van twee in de jaren 90 bij het label Denon als losse CD's verschenen albums met orkestmuziek van de Japanse componist. Met o.a. 'Far Calls. Coming, Far!', voor viool en orkest. Dit werk wordt op 14 februari 2017 gespeeld door het Nederlands Studenten Orkest in het Muziekcentrum, Enschede. "Vanwege zijn grote belangstelling voor zijn eigen culturele en historische achtergrond gebruikt Takemitsu in sommige stukken traditionele Japanse instrumenten zoals de shakuhatshi, een bamboe fluit en de biwa, een peervormige luit. Deze poëtische muziek is een mix van Oosterse en Westere invloeden. Nogal wat stukken van Takemitsu zijn bijvoorbeeld gebaseerd op Japanse historische tuinen, met als gemeenschappelijke kenmerken de rust en regelmaat en het in evenwicht zijn van het geheel. Op die manier is hij er werkelijk in geslaagd een unieke stijl te creëren. Dit komt ook door de soms ongebruikelijke manier van opstellen of het onverwacht combineren van Westerse instrumenten." (Klassiek.nl)
Met o.a. "And then I knew 'twas the wind' dat op 13 april 2012 wordt vertolkt door solisten van het Nieuw Ensemble in het Muziekcentrum in Enschede. "Robert Aitken invited Takemitsu to Canada for performances of his chamber music in the New Music Concerts series in 1975 and 1983. Their close friendship led to the composition of a number of works which were not only personally performed for Takemitsu by the musicians on this recording but benefited from his interpretative insights. The Night from Toward the Sea, one of several works on the subject of water, a continuing theme in the composers works, received its first performance in Toronto in 1981 by Robert Aitken and the Cuban guitarist, Leo Brouwer." (bron: Naxos)
Met o.a. Death & Resurrection uit Black Rain, dat op 20 november gespeeld wordt door Amsterdam Sinfonietta in het Muziekcentrum in Enschede. Niet de film van Ridley Scott met Michael Douglas, maar een Japanse film uit datzelfde jaar 1989 van Shohei Imamura: een aangrijpende film over de gevolgen van de atoombom op Hiroshima. Het Vlaamse strijkorkest I Fiamminghi speelt ook muziek van Takemitsu's soundtracks voor de documentaire José Torres en Andrej Tarkovski's Nostalghia, aangevuld met een drietal latere autonome werken van de Japanse componist. Allmusic.com waardeert het album in een uitgebreide recensie (waarin de afzonderlijke stukken worden beschreven) met 4,5 van de maximale 5 sterren.
"Het Requiem voor strijkorkest (Takemitsu's eerste orkestwerk) met twee van zijn meest kleurrijke latere orkestwerken bijeengebracht. Terwijl Takemitsu in zijn filmmuziek van alle markten thuis was, koos hij als componist van concertmuziek duidelijk voor een samengaan van de traditionele Japanse muziekkunst en westerse technieken. Debussy's impressionisme heeft al Takemitsu's muziek in hoge mate gekleurd. De strenge techniek die achter zijn weelderige klanken liggen heeft hij ontleend aan Weberns serialisme. "From me flows what you call Time", een omvangrijk werk voor slagwerkensemble en groot orkest, is een van Takemitsus meest briljante werken. De uitvoering door Nexus en het Pacific Symphony Orchestra is mooi uitgebalanceerd." (Leo Samama, Luister) Het Requiem, het stuk dat leidde tot de 'ontdekking' van Takemitsu door niemand minder dan Igor Stravinsky, wordt op 10 oktober 2009 gespeeld in het Enschedese Muziekcentrum door Amsterdam Sinfonietta.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
