Kassucces uit 1978, gebaseerd op HG Wells' boek. Met vocale topprestaties van Manfred Mann's Chris Thompson, Moody Blues' Justin Hayward en Thin Lizzy's Phil Lynott (zong-ie ooit beter?). Richard Burton levert de goudbruine vertelstem.
Aan de aankondigingen te horen betreffen dit live-opnamen die gemaakt zijn tijdens de tournee n.a.v. "Won't Lie Down" (2001). Dat was indertijd het eerste solo-studio-album in 10 jaar tijd van de Nieuw-Zeelandse zanger met dat prachtige schraapje in z'n stem, die hij leende aan de bekendste nummers van Manfred Mann's Earth Band. Bij de opener van deze CD is het schrikken: "Wasting Time" heeft een doffe, indirecte geluidskwaliteit, als van een (officiële) live-bootleg. In de loop van het album wordt het wel beter, maar high definition audio is dit bepaald niet. Thompson wordt begeleid door een uitstekende Noorse rockband, die ook excelleert in de meer symfonisch getinte songs van Manfred Mann's Earth Band die natuurlijk niet op de setlist ontbreken.
Deze van Manfred Mann's Earth Band bekende zanger werkte mee aan Steelhouse Lane's "Slaves Of The New World". De leider van die band, Mike Slamer (ook bekend van City Boy en Streets), produceert, speelt gitaar en schreef mee aan AOR-songs die soms gehaaid in elkaar steken, doch ook evenvaak gewoon rechtdoor rocken.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
