"Perlman plays (...) with striking freshness and spontaneity and in the neglected Bruch Second Concerto phrases with a musical incandescence rarely captured on disc." (The Strad)
"In de jaren 1877/80 schreef Max Bruch twee vioolconcerten en de Schotse Fantasie. Het Vioolconcert van Brahms dateert uit dezelfde tijd, en wetende dat destijds maar twee vioolconcerten internationale status hadden (Beethoven en Mendelssohn) geen slechte score. Bruch was echter een aartsconservatief die niets van de nieuwlichterij van Liszt en Wagner moest hebben. Bij zijn overlijden voorspelde hij dat alleen zijn Eerste vioolconcert repertoire zou houden. Op CD maakt de onbekende Bruch de laatste jaren een verrassende comeback. Allen worden ze getoetst aan Salvatore Accardo, die voor Philips de complete vioolwerken met orkest opnam. Nu voegt de Zweed Ulf Wallin zich erbij met een opname van het Tweede vioolconcert die er zijn mag. Het Concert begint met een schitterend Adagio, en verschiet daarmee een beetje zijn eigen kruit, want na een kort recitatief volgt meteen de finale. Niettemin een prachtig stuk, met een juweel van een orkestbegeleiding door oude rot Okko Kamu." (Siebe Riedstra, Luister; cijfer: 9)
Het oratorium "Moses" van Max Bruch beschrijft de laatste levensfase van de profeet. Het libretto werd op basis van de psalmen en de boeken van Mozes geschreven door Ludwig Spitta. In de rolverdeling komen voor Mozes (Tamás Szüle, bas), Aaron (Attila Wendler, tenor) en de Engel des Heren (Andrea Csereklyei, sopraan) en het rondtrekkende Joodse volk (hier gezongen door drie koren). De opname werd gemaakt op 20 april 2002 in de Liszt Ferenc Musikakademie te Boedapest.
Opname: 1957-1958
Bevat naast Bruchs symfonieën ook andere symfonische werken van de componist.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
