Met o.a. de song "Somehow", dat al enkele weken vóór de release werd vrijgegeven en getipt in de Volkskrant: "Wat een mooi liedje (en het duurt bijna 7 minuten)! Je wilt het bij elk couplet harder zetten (en dat moet eigenlijk ook)." Over het gehele album was Oor wat behoudender: "Toms debuut "Long Way Down" kreeg van New Musical Express het oordeel 0. Vader Odell beklaagde zich daarover bij NME. Ook "Wrong Crowd" biedt munitie voor recensenten. Odell hoeft zich op zijn 25ste niet te manifesteren als een oud-Griekse filosoof, maar ook deze keer bedient hij zich van teksten van bakvissenniveau. Aanstekelijk zijn de liedjes vaak wel. Dat is ook een verdienste. Odell ontplooit echter de meeste zeggingskracht in zijn meer ingetogen songs, zoals het met gepaste orkestratie opgetuigde "Somehow" en het soulvolle "Concrete" (Prince ontmoet Marvin Gaye). Ze zijn, bij wijze van spreken, de slagroom op supermarktgebak. Pa Odell hoeft trouwens niet naar Oor te bellen, want "Wrong Crowd" krijgt een 6,5." (René Megens)
Tom Odell brak in 2012 definitief door met de ontroerende ballad Another Love, afkomstig van zijn EP Songs From Another Love. Sindsdien heeft Nederland Tom in het hart gesloten en is de Britse singer-songwriter regelmatig op de Nederlandse podia te zien. Jubilee Road is het derde studio album van Tom Odell, die in 2012 defintief doorbrak met de ontroerende ballad Another Love. Op Jubilee Road verhaalt Tom over zijn dagelijks leven in een straat in Oost Londen, waar hij lange tijd heeft gewoond. De liedjes geven een rauw, eerlijk beeld van het gewone leven in Jubilee Road in al zijn facetten.
