"This 5-CD set contains some absolutely top-notch Basie. In the summer of 1958, Basie and the band were in Los Angeles for a month (including vocalist Joe Williams, and with a guest appearance on one number by Sammy Davis Jr). For the first fortnight, they played the Crescendo Club, where they were extensively recorded. The recording was done by a master engineer, Wally Heider. No-one could have done it better. Wally caught the band absolutely spot on (although some of Counts announcements are a bit under-miked not important). It is very striking to hear how much the guys in the band were clearly enjoying themselves (and probably thriving on the Californian sunshine during the day too). The numbers range from early Basie (such as Moten Swing, Jumpin at the Woodside and, naturally, One OClock Jump) through to material from the Atomic Basie album recorded a few months before. Yet it all sounds fresh." (bron: Amazon)
"In between many collaborative albums, "Chairman Of The Board" (1959) was a rare chance for the orchestra to perform on its own, and listeners to hear how powerful the band could be when its concentration was undiverted. "Memories Ad-Lib" (1958) is an unusual session, featuring Basie exclusively on organ accompanying Joe Williams' vocals over a dozen numbers, mostly standards. Although Basie's recordings on organ were sporadic, his style is not at all different from the one he utilized at the piano, filling in the holes and providing just enough backing for his very fine singer. Dave Lambert, Jon Hendricks and Annie Ross had combined their voices to recreate the Count Basie Orchestra on their debut release "Sing A Song of Basie". For the follow-up "Sing Along..." (1958), they actually had the services of the Basie big band itself. The trio sings ten Basie classics - quite fascinating to hear. "Basie In London", recorded in 1956 in Gothenburg(!) represents the Basie band in a classic time period." (Allmusic)
Twee albums, uit 1965 en 1967, van deze bijzondere combinatie op één CD. The Mills Brothers waren in de jaren 30 de eerste zwarte Amerikaanse vocale groep die met hun op de barbershop-stijl geënte harmoniezang de aandacht trokken van een blank miljoenenpubliek. Hun lange carrière, begonnen in de late jaren 20 en geëindigd in de loop van de jaren 70, was goed voor 71 hits en de invloed van hun zang op die van vele andere vocale groepen is bijzonder groot geweest. En wat op zanggebied geldt voor The Mills Brothers kunnen we op bigbandgebied zeggen van Count Basie en zijn 17 man sterke Big Band. Al jarenlang hadden ze gedroomd van een samenwerking en in 1965 kwam het er eindelijk van, met "The Board Of Directors" als swingend resultaat. Wegens succes kwam er twee jaar later een vervolg middels "Annual Report", met nieuwe, verrassende versies van grote Mills Brothers-successen én classics uit het Basie Bandbook. Die gingen hand in hand met een handvol popstandards. (met quotes uit de hoestekst van Skip Voogd)
7 Albums, uit de periode 1956-1961 van deze invloedrijke bigbandleider/pianist en zijn bigbandorkest. De meeste van deze albums bevatten instrumentale bigbandmuziek. Daaronder zowel arrangementen van standards als "How High The Moon" als een ambitieuzere suite, "Kansas City Suite", schreven door Benny Carter. Het album "Just The Blues" is opgenomen met zanger Joe Williams. Zie de tracklisting voor de titels van de 7 albums die weergegeven zijn op deze 4 CD's.
Acht albums uit 1958/59, te beginnen bij het geroemde "The Atomic Mr. Basie" (als enige uit deze set ook los bij ons te leen). "The release of this album marked the beginning of a glorious new phase in Count Basie's career. It was a reminder that there was room for fresh, even dazzling improvisation (especially courtesy of Eddie "Lockjaw" Davis's contribution) within the framework of a big-band jazz unit." (Allmusic) Volgende in de set is "Basie Plays Hefti": "The Count Basie Orchestra was in top form for this set of Neal Hefti arrangements. Hefti had been one of the main architects of the new Basie sound of the '50s and on this memorable date he utilizes the flute of Frank Wess prominently. "Cute" (heard here in its initial recording) became a standard." (Allmusic) Dan volgt het live in Miami opgenomen "Breakfast Dance And Barbeque" met veelal niet eerder in studiovorm uitgebracht materiaal. De laatste twee CD's bevatten het materiaal van vier vocale platen, met Billy Eckstine, Tony Bennett en Joe Williams.
Op dit album uit 1964 zingt Frank voor het eerste "Fly Me To The Moon (In Other Words)". "Geen orkest kon Sinatra zo laten swingen als dat van Count Basie. De liedjes van het album "It Might As Well Be Swing" werden gearrangeerd door Quincy Jones. Vanaf de eerste tikjes op de drums tot de laatste pianonoten van Basie zelf is "Fly Me To The Moon" perfect." (aldus Rob Gollin in een artikel over Sinatra in De Volkskrant, 7 december 2015, n.a.v. zijn 100ste geboortedag die week)
"This is a hodgepodge collection focusing on Basie's piano-playing from four different sessions. Five selections find him in trios while the other three numbers are meetings with Oscar Peteson during which they both double on organ. All of these performances are unavailable elsewhere and are enjoyable if not too unique." (Scott Yanow, Allmusic)
Laatste studio-opname van Count Basie uit 1983, voordat hij in 1984 overleed. "Count Basie's final small-group studio session (one of a countless number for Norman Granz during Basie's last decade), this outing features trumpeter Snooky Young (who was last with the orchestra in the early '60s), tenor great Eddie "Lockjaw" Davis and the dependable guitarist Joe Pass (along with rhythm guitarist Freddie Green). The repertoire lives up to the album's title: blues and swing standards all played with joy and spirit." (Scott Yanow, Allmusic)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
