"Op haar vijfde studioalbum benadrukt de Amerikaanse dat ze maar al te graag de grens bewandelt tussen pop en country. “Moving Out” vormt al vroeg een mooie brug tussen de twee genres met een bescheiden instrumentatie die het geheel van een hoopvol randje voorziet. Op “Sway” laat ze zich even later van haar meer melancholische kant zien met een dun gitaarlijntje, engelachtige outro en treffende woorden à la ‘show me a place where I can just think of nothing’. De bijna poëtische teksten maken vaker wel dan niet plaats voor een meer filmisch, beschrijvend geheel. Zo lijkt Musgraves vanop een afstandje haar leven te observeren, terwijl we muzikaal even terugkeren naar debuutplaat "Same Trailer Different Park". Ze laat een frisse wind waaien door haar werk en neemt de luisteraar mee op een tocht door het koele bos op een mooie lentedag terwijl het gras nog bevolkt wordt door dauwdruppels. Wie Musgraves live aan het werk wil zien, kan dat op 1 mei 2024 in Paradiso te Amsterdam." (Dansende Beren; 4 uit 5 sterren)
"Kacey Musgraves behoort in de VS al een tijdje tot de succesvolste countryzangeressen. Op haar prima vorige plaat "Same Trailer Different Park" hoorden we een singer-songwriter die hard werkte aan een eigen geluid. Op "Pageant Material" kiest ze op het eerste gehoor voor radiovriendelijke pop, maar i.t.t. bijv. Taylor Swift, is ze de country trouw gebleven. Sterker nog, ze heeft de country alleen maar steviger omarmd en gaat ze op fraaie wijze aan de haal met invloeden uit het verleden. 'You can take me out of the country, but you can't take the country of out me', zingt ze. "Pageant Material" is een heerlijk lichtvoetige plaat vol lome en dromerige popliedjes, steeds voorzien van een flinke dosis country. De wat minder gepolijste songs raken aan de muziek van Gretchen Wilson en Miranda Lambert, maar ook als Musgraves kiest voor radiovriendelijke songs blijft ze makkelijk aan de goede kant van de streep. Ze is meer country dan pop. En meer alt-country dan country." (Erwin Zijleman, De Krenten Uit De Pop)
