"Het lijkt soms een uitstervend ras, de positieve mens. C Duncan doet in elk geval zijn best er een te zijn. Zijn hang naar lieflijkheid, met zoetgevooisde melodieën en een bij tijden bedwelmende meerstemmigheid die live ook uitstekend tot zijn recht komt, zit hem ingebakken.Op zijn vierde plaat Alluvium geeft de Schot zijn innerlijke romanticus alle ruimte en giet daar een jarentachtigsausje overheen. Zowel het warme synthliedje Heaven – over het omarmen van de onzekerheid die nou eenmaal besloten ligt in de toekomst – als het opbeurende I Tried heeft een intro waar Olivia Newton-John destijds nog een puntje aan had kunnen zuigen. Pretending is een warm bad dankzij de glooiende gitaren en synths maken van Sad Dreams een dromerig nummer. Dat C Duncan een klassiek geschoolde multi-instrumentalist is, is te horen aan de pianoloopjes in Bell Toll en de instrumental Lullaby, de akoestische gitaarriff in The Wedding Song en de vol klinkende vioolpartijen in You Don’t Come Around." (OOR)|
"Working for the first time with an outside producer -- Elbow's Craig Potter -- as well as other engineers and musicians, Duncan continues to push forward on 2019's Health, pairing the spectral melodies and lush harmonies of past outings with club-ready beats and flourishes of snappy R&B. More sophisti-pop than indie pop, the 12-song set is Duncan's most diverse to date, with ABBA-leaning post-disco confections like "Holiday Home" and "Impossible" elbowing up against surreal, Lynch-ian slow jams ("Wrong Side of the Door") and incorporeal waltzes ("Care"). Duncan's voice is a marvel of control and expression throughout, able to clone itself in a plume of Enya-worthy layers or to simply soar off into the inky blue via a buoyant tenor." (allmusic.com)
"De Schotse muzikant C(hristopher) Duncan maakte in 2015 veel indruk met het fraaie, op zijn slaapkamer in elkaar geknutselde, "Architect". De prachtige popliedjes en het dromerige klankentapijt wisten uiteindelijk zelfs meerdere jaarlijstjes te halen. Op "The Midnight Sun" herhaalt C Duncan het kunstje van "Architect" en zet de muzikant uit Glasgow bovendien een volgende stap. Ook "The Midnight Sun" werd thuis in elkaar geknutseld en valt op door fraaie en dromerige popliedjes met lome vocalen. C Duncan kiest dit keer voor een net wat uitbundiger klankentapijt, maar het blijven klanken die uitnodigen tot uitrusten en wegdromen. "Architect" bleek uiteindelijk een plaat vol toverkracht en ook "The Midnight Sun" beschikt over bijzondere vermogens. C Duncan zorgt niet alleen voor ontspanning en mooie beelden, maar maakt ook muziek die je van de eerste tot de laatste noot wilt ontrafelen en die anders klinkt dan alles dat je dit jaar hoorde. Indrukwekkend." (Erwin Zijleman, Platomania)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
