"AC/DC rockt op dit 16de album zoals het dat al 40 jaar doet: riffje, catchy refreintje, gitaarsolo, klaar in 3 minuten. De openingstrack klinkt zo enorm als AC/DC dat het bijna gênant wordt. Die vier akkoorden (met kenmerkende lange interval) van dat slaggitaartje, niet eens gespeeld door de om gezondheidsredenen uit de band gestapte oprichter Malcolm Young maar door invalneef Stevie Young: archetypisch AC/DC. Zeker in het piepende en schrille ik-kom-weer-lucht-tekort-refreintje van Brian Johnson. En zo gaat het maar door, in bijv. "Play Ball", met een solo van Angus Young, zoals hij ze ook al 40 jaar speelt. Zelfs een net iets ander nummer - beetje Bon Jovi - als "Rock The Blues Away" is bloedsimpel, maar in alle eenvoud behoorlijk geniaal. De productie doet een hoop: de straffe en mokerharde drums van Phil Rudd, de donker pompende bas van Cliff Williams en de heerlijk snerpende snaren van de familie Young maken de hardrock zowel dwingend als lichtvoetig." (Robert van Gijssel, Volkskrant; 3 uit 5 sterren)
De hit-CD uit 1990 van deze Australische recht-door-zee power-hardrockers. Met het magistrale 'Thunderstruck' en 'Moneytalks'. Opvallend is de aanwezigheid van ex-Manfred Mann-drummer Chris Slade.
Eén van de sterkste albums uit de discografie van de basaal hardrockende Australiërs. Met naast het titelnummer de grootste single hit van de band, "Whole Lotta Rosie".
Live-album uit 1978, dat de elementaire, bluesy hardrock van de Australiërs in optima forma laat horen. Met "Whole Lotta Rosie" was men de jaren ervoor internationaal doorgebroken, het nummer ontbreekt natuurlijk niet in de set. Bon Scott was met z'n rauw-rasperige stem toen nog de frontman, in 1980 zou hij komen te overlijden.
Opgeknapte heruitgave uit 2003 van toen 20 jaar oud album, nu met 16 pagina's dik boekje vol kleurenfoto's. Het was indertijd het derde album met Brian Johnson als zanger, die de overleden Bon Scott verving.
Album uit 1976 van Australische hardrockers.
Ja, dit is dan wel een Blu-Ray, maar om optimale HD-beeldkwaliteit die je daarbij verwacht hoef je deze schijf niet te lenen. De kwaliteit van beeld en geluid is namelijk niks beter dan die van bijv. de AC/DC-DVD-boxset "Plug Me In". Daarmee heeft deze Blu-Ray ook de nodige overlap. Het is namelijk een compilatie van op TV uitgezonden live-optredens uit de periode 1976-1980. Ook hier komt weer het Arnhemse Countdown-concert uit 1979 voorbij (waar gitarist Angus Young zijn Aaltense vrouw ontmoette). De selectie, van in totaal 18 songs, is weer nét iets anders dan het gebodene op genoemde box, waardoor dit toch een aanvulling is. Wel vervelend is, dat de Blu-Ray geen enkel bedieningsgemak biedt. Je kunt zélfs niet doorskippen naar het volgende nummer.
Klik hier om cookies te accepteren zodat de vertaalmodule kan worden geladen. Het kan zijn dat je de pagina moet herladen.
