"De band van saxofonist Donny McCaslin vervulde een sleutelrol op David Bowie's laatste plaat "Blackstar". Die samenwerking veranderde McCaslin radicaal. 'Gooi alle remmen los, zei Bowie steeds. Mijn spel is gemener, vuiger en feller geworden.' Over het feit dat Bowie toen al behoorlijk tobde met zijn gezondheid, wil McCaslin niet veel kwijt: 'We zetten onze gevoelens liever om in muziek.' "Beyond Now" is daar het bewijs van, vindt McCaslin. Dat Bowie's "Warszawa" een prominente rol zou krijgen, stond snel vast. 'Die LP "Low" met die onheilspellend aanzwellende synthesizers bevat het soort elektronische muziek waar we allemaal van houden. Toen Jason het zoemende intro voor het eerst inzette, raakte ik in vervoering zoals ik dat zelden meemaak. Ik kan me in dat nummer echt compleet in mezelf verliezen.' Dat is te horen aan de spectaculaire versie op "Beyond Now". 'Het was alsof mijn gevoelens voor Bowie er in één lange solo uitkwamen.'" (uit het interview van Gijsbert Kamer met McCaslin; Volkskrant, 28/10/16)
"David Bowie kwam de jazzband van Donny McCaslin, die hem begeleidt op het album "Blackstar" (2016), op het spoor dankzij Maria Schneider. Bowie is al jaren bevriend met deze orkestleider/arrangeur en vroeg haar met orkest in 2014 voor het nummer "Sue (Or In A Season Of Crime)". Ze raadde hem toen aan eens naar de band van haar tenorsaxofonist Donny McCaslin te luisteren. Het album "Casting For Gravity" (2012), waarop ook toetsenist Jason Lindner en drummer Mark Guiliana te horen zijn, gaf voor Bowie vervolgens de doorslag." (Gijsbert Kamer, Volkskrant) \n\n"Donny McCaslin is a strong musical personality and he always pushes himself into creative situations. For his 10th album as a leader, he absorbed influence from electronica acts Aphex Twin and Boards of Canada. The quality McCaslin hoped to appropriate from them related to the way textural backdrops can combine with straightforward melodic elements. With his electro-groove experienced musicians, McCaslin has an empathetic quartet." (Mike Shanley, JazzTimes)
"Torben Waldorff is a new electric guitarist on the scene deserving a close listen and keen attention. His distinctly contemporary stylings certainly fall along the lines of Pat Metheny, Kurt Rosenwinkel, Adam Rogers, Steve Cardenas, Joel Harrison, Ben Monder and the like. More relaxed and frugal, less dependent on effects and pedals, Waldorff offers an amplified sound that is warm, effusive, and uncomplicated. His quintet, featuring the marvelous tenor saxophonist Donny McCaslin, hits on six shared cylinders of trust, unification, symmetry, balance, benevolence, and spirit. While Waldorff wrote most of this original music, the strength of its sound is centered not so much in his ability to lead, but his concept in pulling the load alongside his quite capable sidemen. Sam Yahel in particular is a great member of the mule team, switching up tracks on Fender Rhodes, organ, or acoustic piano". (Michael G. Nastos, Allmusic).
Tarrés creëert een persoonlijke stijl waarin zijn eclectische muzikale ontwikkeling duidelijk hoorbaar is. Uit een amalgaam van stijlen laat hij eenheid en coherentie ontstaan waarin het geluid van de Jazz de verbinding is. Beïnvloed door zulke uiteenlopende composities als die van Bartok, Igor Stravisnky, Astor Piazzolla, György Ligeti, Hermeto Pascoal y Charles Mingus, creëert Tarrés een unieke en persoonlijke taal die categorische indelingen overstijgt. (GR, Muziekbank).
Debuutalbum uit 1997 van de Amerikaanse pianist/organist Roberta Piket. "In this auspicious debut, pianist Roberta Piket proves a startlingly fresh pianist. (...) Piket has evolved a personal style in which the harmonies of classical modernists like Debussy, Scriabin and Schoenberg ring out with the energizing brio of jazz masters ranging from Monk and Powell to Evans, Tyner, Hancock and Corea. Pikets unique approach is most evident in her bold reframings of standards such as Always. Here, and in the appealingly personal solo take Youll Never Walk Alone, Piket retains the essence of the melodys original shape while re-charging its emotive aura. Pikets supporting cast is superb. Bassist Mike Formanek and drummer Jeff Williams are Gibraltar-esque, pushing and probing with aplomb. On Brookland, a cleverly tabbed tribute to the 32-year-old pianists Big Apple home-borough, Donny McCaslins soprano sax and Scott Wendholts trumpet sizzle." (Jazztimes)
"McCaslin's originals are usually based on accessible and yet complex melodies full of atmosphere. "Break Tune" is an off-kilter and intriguing ballad that also offers a sample of the leader's soprano playing, while "What Remains" looks for new ways to incorporate dissonance. The album also hints at things to come, most notably through an acknowledged interest in world music -- "San Lorenzo," which showcases singer Luciana Souza, relies heavily on Brazilian influences. In a nutshell, this brilliant session is a clear evidence of McCaslin's all-around talents". (Alain Drouot, Allmusic).
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
