Deze opnamen uit november 1956 zijn vele malen heruitgebracht, vaak ook als plaat van John Coltrane, maar het is toch echt een Tadd Dameron-album: het draait hier om zíjn elegante composities. Coltrane (toen pas uit Miles Davis' groep gezet) krijgt wel veel ruimte van hem, maar ook het spel van de ritmesectie mag er zijn - niet in de laatste plaats het typische, door lage tonen gedomineerde pianospel van Dameron zelf. Coltrane speelt hier nog ingehoudener en vriendelijker dan op z'n latere meer intense werk. Een warme hardbopplaat met fijn spel. (Zie ook de allmusic-review van Steve Legett door op de link te klikken). De fraaie, natuurlijk klinkende opname is gedaan door de onvolprezen Rudy van Gelder, die het album 40 jaar later zelf remasterde.
Klik hier om cookies te accepteren zodat de vertaalmodule kan worden geladen. Het kan zijn dat je de pagina moet herladen.
