"Stutzmann is niet zomaar een alt, ze is een contra-alt - een volle, donkere stem, hier en daar een beetje metalig zoals sommige mannelijke alten klinken, maar in de details is ze steeds heel beweeglijk een zeer expressief. Zonder meer een fenomeen. fascinerend te zien en horen hoe ze haar orkest Orfeo 55 leidt en in haar directie lichamelijk zeer sterk aanwezig is. Er is geen ontkomen aan. Na de introductie draait ze zich half dirigerend om en zingt - schijnbaar alleen op het podium, de ogen gesloten - de sterren van de hemel. Voor deze CD koos ze niet de highlights uit 30 jaar operacompositie van Händel, maar de ten onrechte veronachtzaamde kleine broertjes en zusjes." (Jurjen Vis, Luister; 4 uit 5 sterren) Het op deze CD te vinden duet "Son nata a lagrimar" uit Handels opera Giulio Cesare vertolkt het duo Stutzmann en Philippe Jaroussky op vrijdagavond 12 september 2014 op TV bij De Wereld Draait Door. Twee dagen later treedt het duo met Orfeo 55 op in Den Haag. Dan worden ook duetten van Vivaldi gezongen.
"Haalt het maximale uit het medium DVD. In 1717 ging op de Theems "Water Music" in premiere, speciaal geschreven voor de intocht van George I. Aan de hand van biograaf Peter Ackroyd beleven we de weg naar Engelands meest tot de verbeelding sprekende uitvoering opnieuw. Zelfs anno 2005 is 't een indrukwekkende organisatie. Men heeft nl. de tocht geheel gereconstrueerd, compleet met koninklijke sloep, historische kledij en uitstekende musici. Een DVD die alles heeft om in de prijzen te vallen." (Luister)
Bevat ook: Gigue (uit: Giulio Cesare). - 1. Admeto, HWV.22: Sel. 2. Xerxes, HWV.40: Ombra mai fu. 3. Giulio Cesare in Egitto, HWV.17: Va tacito e nascosto.4. Giulio Cesare in Egitto, HWV.17: Se in fiorito prato. 5. Radamisto, HWV.12a:Suite. 6. Rodelinda, HWV.19: Sel. 7. Alcina, HWV.34: Verdi prati. 8. Concerto grosso, orkest, HWV.318, C gr.t."Alexander's feast". - UITV.: Andreas Scholl (countertenor) ; Akademie fur Alte Musik Berlin. - Harmonia Mundi HMC 901685
Opname: 2001, 2002. - 1. Duet, sopranen [2], b.c., nr.6, HWV.179 "Ahi, nelle sorte umane" / Dessay, Natalie ; Gens, Veronique ; Haim, Emmanuelle 2. Duet, sopranen [2], b.c., nr.16, HWV.189 "No, di voi non vo' fidarmi" / Panzarella, Anna Maria ; Haim, Emmanuelle ; Claycomb, Laura 3. Duet, sopraan, tenor, b.c., nr.1a, HWV.182a "Caro autor di mia doglia" / Agnew, Paul ; Haim, Emmanuelle ; Petibon, Patricia 4. Duet, sopranen [2], b.c., nr.15, HWV.192 "Quel fior che all' alba ride" / Panzarella, Anna Maria ; Haim, Emmanuelle ; Petibon, Patricia 5. Duet, sopraan, countertenor, b.c., nr.11, HWV.185 "Conservate, raddoppiate" / Asawa, Brian ; Haim, Emmanuelle ; Lascarro, Juanita 6. Duet, sopraan, countertenor, b.c., nr.12, HWV.197 "Tanti strali" / Mingardo, Sara ; Haim, Emmanuelle ; Claycomb, Laura 7. Duet, sopranen [2], b.c., nr.7, HWV.199 "Va, speme infida" / Panzarella, Anna Maria ; Haim, Emmanuelle ; Claycomb,
Deze CD volgt de formule die al 15 jaar bij Classic FM te horen is: louter hoogtepunten uit het klassieke repertoire, aangevuld met verwante muziek uit films: een heerlijke mix van 'licht klassiek voor elk moment'.
"Wat heeft Händels Messiah wat zijn andere oratoria missen? Het werk neemt. in Engeland een plaats zoals hier voor Bachs Matthäus-Passion. Wie de muziek beluistert begrijpt het. Het succes schuilt niet alleen in de bij uitstek met Kerst in verband gebrachte tekst: meditaties over de geboorte van Christus met daarop aansluitend een vooruitblijk op zijn lot en zijn betekenis voor de wereld. Het komt bovenal door de frisheid en de geïnspireerdheid van de muziek die dit werk de eeuwige jeugd geven. Praten we over karakter, dan komen we uit bij deze uitvoering. Er bestaan talrijke fraaie CD-producties, maar er is slechts één Harnoncourt. Niemand anders geeft deze muziek zoveel diepte en energie, zonder de nadrukkelijkheid in de accentuering die in sommige van zijn uitvoeringen weleens kan hinderen. Zijn vaak relatief lage tempi doen volstrekt geen afbreuk aan de spanning. Integendeel zelfs. Koor en orkest zijn geweldig. Bij de solisten valt alleen de vlakke alt Anna Larsson uit de toon." (Aad van der Ven, Luister)
"In de niet aflatende stroom van vocale barokrecitals komen gelukkig nog vaak genoeg juweeltjes bovendrijven, en deze CD van de Britse countertenor Iestyn Davies, gewijd aan muziek uit de Engelse oratoria van Händel, is er daar zeker een van. In die oratoria weet Händel, vergeleken met zijn Italiaanse opera's vaak een diepere emotionele laag bloot te leggen, die Davies prachtig beheerst en diep doorvoeld over het voetlicht brengt. En hoewel hij zijn technische kunnen mag demonstreren in enkele virtuoze aria's, is dit absoluut geen CD vol stuntzang. Introspectieve aria's overheersen, waarin optimaal te genieten is van Davies' mooie egale geluid, zijn formidabele ademsteun en zijn muzikale frasering en aandacht voor de tekst. De twee duetten uit Solomon en Esther, met de wonderschone baroksopraan Carolyn Sampson, vormen sensuele hoogtepunten. De begeleiding door King's Consort is in perfecte harmonie met de zang. Bijzonder geslaagd, betoverend, en mooi intiem opgenomen recital." (Benjamin Rous, Klassieke Zaken)
Op 43 binnen in de Album Top 100, eind augustus 2015!! "De kijk op de menselijke psyche werd in Händels tijd nog beheerst door de leer der karakters ('stereotypen' zou je nu zeggen). Dit vormt de basis twee gedichten van Milton: 'L'allegro' ('De vrolijke') en 'Il penseroso' ('De denker'). Charles Jennens, de latere 'The Messiah'-librettist, bewerkte ze, maar Händel wilde ook een goede slottekst, voor een duidelijke moraal. De bevriende filosoof James Harris schreef vervolgens 'Il moderato' ('De gematigde'), waarin de door verlichte rede geleide verzoening der uitersten werd bezongen. De première vond plaats in 1740, maar later veranderde Händel er van alles aan." (Muziekweb) McCreesh grijpt hier terug op de oer-uitvoering in 1740, inclusief de twee Concerti grossi en het orgelconcert dat er nog deel vanuit maakte. Later toegevoegde aria's als Sometimes let gorgeous Tragedy ontbreken nog. "Handel lovers can hardly fail to enjoy the mingled finesse and hedonistic delight of this new recording." (Gramophone)
"Pas in 1999 maakte Fleming, toen inmiddels een van 's werelds meest gevierde diva's, haar debuut in een Handel-opera. Na haar optreden in Alcina was Fleming zo gegrepen door Handels muziek, dat zij naar andere mogelijkheden zocht om dit repertoire te onderzoeken. Een daarvan was het maken van deze cd met het Orchestra Of The Age Of Enlightenment onder leiding van Harry Bicket. Het is een prachtig album geworden met een programma dat bestaat uit meer en minder bekende juweeltjes. 'Singing Handel is balm for the voice and yet it expresses every possible nuance of the human condition. This combination of purity and emotion speaks directly to our modern sensibilities and to our desire for a respite from the hustle and bustle of daily living', schrijft Fleming in het tekstboekje. En ze heeft gelijk. Zet deze SACD op na een drukke en vermoeiende dag, ga op de bank liggen en sluit de ogen magisch!" (CP, Muziekweb)
"Sinds 1982 vormt oude muziek op nieuwe instrumenten de enclave die het Combattimento Consort Amsterdam in de weelderige Nederlandse ensemblecultuur bezet. Hun plaats komt misschien vrij nu oprichter en artistiek leider Jan Willem de Vriend zich gaat concentreren op zijn tot bloei gekomen dirigentencarrière. Mocht deze 3CD-set met Händels Concerti grossi Opus 6 zijn bedoeld als artistiek testament, dan verlaat iedereen het barokstrijdperk met opgeheven hoofd. Vaak klinken deze twaalf concerten als uit de kluiten gewassen kamermuziek. De Vriend, met zijn maestro-ervaring, smeedt ze om tot beeldende operaminiaturen en slanke orkestmuziek. Met de verkleedkist en een schminkdoos onder handbereik, geeft hij elk deeltje smoel. Speels, meeslepend, doortrapt: veel authentieker kun je Händel niet krijgen." (Guido van Oorschot, Volkskrant; waardering: 4 uit 5 sterren) Wij kennen De Vriend natuurlijk vooral ook als dirigent van 't Nederlands Symfonie Orkest, waar hij hier enkele leden uit 'leent', o.a. René Geesing.
Editor's Choice in Gramophone, mei 2007: "beguilingly rich and sensitive recital from one of the most thoughtful tenors of his generation. Underpinned by Andrew Manze's unobtrusive and warm-hearted English Concert, Mark Padmore uses his extraordinary diction and whispering chamber-like intimacy to remind us that the most exalted tenor arias from the operas and oratorios can achieve true potency out of context. Favourites like "Where'er you walk" and "Waft her, angels" appear to grow out of this varied programme without the sense of being lifted for a compilation; Padmore is a master of taste, restraint and unassuming gesture. "Pastorello d'un povero" is a touching vignette and the soft singing elsewhere contributes to a concentrated and affecting juxtaposition of human vice and virtue (a theme of extremes which recurs throughout) in the Tamerlano scenas. As throughout, Padrnore saves the greatest emotional impact for the da capes where coloration reaches new heights."
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
