"In februari 2001 vertrok Abbado met zijn Berliner Philharmoniker naar Rome, waar zij te gast waren bij de Accademia Nazionale di Santa Cecilia. Daar voerden ze alle symfonieën van Beethoven uit. Die reeks is nu, inclusief de al in Berlijn opgenomen Negende, op CD gezet. Het gaat om zinderende uitvoeringen van wellicht het grootste muzikale erfgoed. Abbado toont zich in deze mooie registratie ongekend energiek en vitaal. Dat drukt zich uit in vlotte en strakke tempi die hij consequent hanteert. Hij gebruikt een relatief klein orkest (in de symfonieën 1, 2, 4 en 8 met slechts drie contrabassen), wat de helderheid bevordert. Het resultaat is verbluffend mooi. Analyse en gevoel zijn hier op gelukkige wijze gecombineerd, met als gevolg duidelijke, doorzichtige en opwindende versies van de symfonieën. Met zijn prachtig spelend orkest verleent Abbado Beethovens symfonische oeuvre een karakter en een grandeur zoals die zelden voorkomen." (Doron Nagan, Klassieke Zaken)
Luister-10, april/mei 2014: "Ah, wat een heerlijk heldere beginmaten! Na zo'n tintelende aanhef van Beethovens Trio Nr 6 in Es kan er al bijna niets meer misgaan. Transparantie is troef bij Isabelle Faust, Jean-Guihen Queyras en Alexander Melnikov, die volmaakt op elkaar zijn ingespeeld. Bij alle beweeglijkheid en de bedachtzaam uitgediepte dynamiek blijven volume en timbre volmaakt in balans. Het Allegretto ma non troppo is daar een welsprekend voorbeeld van. In de Finale grijpen alle drie muzikanten hun kans om te schitteren, daarbij vóór alles dienstbaar aan de muziek blijvend. Een integere uitvoering: Een eerlijke, hechte eenheid. De bijnaam van het Aartshertogtrio verwijst naar Rudolph van Oostenrijk, een broer van keizer Franz II en pianoleerling van Beethoven aan wie de componist dit werk opdroeg. Ook hier voeren vitaliteit en toewijding de boventoon, met de puntgave articulatie en fraai geëgaliseerde decrescendi. Alles klintk even aandachtig en oprecht. Een sprankelende CD." (Margaretha Coornstra)
"De premiére van de symfonie vond plaats in 1808 in het Theater an der Wien. Zelfs toen werd het werk direct gezien als een van de belangrijkste uit haar tijd. Beethoven was 34 jaar toen hij aan de eerste versie van de symfonie begon. Er kwamen wat andere stukken tussendoor, zoals 'Fidelio' en zijn 'Vioolconcert', waardoor het vier jaar duurde eer hij het werk af had. Op dit punt in Beethovens leven begonnen de eerste tekenen van doofheid op te komen, wat zijn leven en muziek heftig beïnvloedde. In 2020 is het 250 jaar geleden dat Beethoven werd geboren. Daarom worden het hele jaar lang extra veel spotlights op de componist en zijn werk gezet. Dat was voor dirigent Teodor Currentzis genoeg aanleiding om Beethovens bekendste werk in een nieuw jasje te steken. Samen met zijn ensemble MusicAeterna nam hij de 'Symfonie nr. 5' op, in het legendarische Konzerthaus in Wenen." (avrotros)
"In de concertzaal heeft het Orkest van het Oosten z'n Beethovencyclus zojuist afgerond. Op cd zijn de Enschedeërs pas toe aan aflevering drie, met de Zevende en Achtste symfonie. Die worden gespeeld door 'The Netherlands Symphony Orchestra', want zo luidt de naam waarmee het Orkest van het Oosten zich aan de grote wereld presenteert. Op de bok staat chef-dirigent Jan Willem de Vriend. Met zijn Combattimento Consort Amsterdam beoefent hij al jaren de historische uitvoeringspraktijk op hedendaagse instrumenten. Ook door de Enschedese Beethoven jaagt De Vriend een frisse wind, pittig articulerend en slim getimed. Neem het slotdeel van de Zevende: de felle ritmiek mondt uit in een orkestrale tornado die zich aan de karakterisering 'mooi' onttrekt. Maar des te heftiger toeslaat. (Guido van Oorschot, Volkskrant; waardering; 4 uit 5 sterren)
Opname: 2007, 2008
"Savall heeft voor deze bijzondere gelegenheid (het is Beethoven-jaar tenslotte) de standaardbezetting van zijn ensemble Le Concert des Nations, uitgebreid met musici afkomstig van de speciaal voor het Beethoven-jaar gevormde Académie Beethoven 250, waarmee het total aantal van 60 in zicht komt. Het resultaat (en daar gaat het uiteindelijk toch om) is spirituele flonkering in alle denkbare orkestrale geledingen, gevat in een volmaakte balans, zeer scherp gearticuleerd, met veel Sturm und Drang', maar gelukkig daardoor onrustig noch gejaagd, de langzame delen niet overijld doch wel expressief diep gelaagd (...) Savall bewijst met zijn interpretatie dat een vlot tempo niet ten koste hoeft te gaan van de uitdrukkingskracht (wat menige dirigent, waaronder het enfant terrible' Teodor Currentzis, helaas niet lukt). Winst is ook de gerealiseerde helderheid, niet in de laatste plaats mede dankzij de pregnante houtblazers en de pittige pauken. De opname is bovendien een juweel.' (Opus Klassiek)
Leonard Bernstein leidt een sterrencast in deze opname uit 1978 van Beethovens enige opera. Uit de zeer uitgebreide recensie in Gramophone, ook uit 1978: "Bernstein has done it with a fine cast and the ideal orchestra. (...) Apart from René Kollo's ugly fortissimo the set has a lot to recommend it: strong atmosphere, plentiful musical detail, dialogue to appreciate, real characters and much fine singing. One might learn to approve of Bernstein's small (comparatively few) tempo glossesor they might become increasingly tiresome." (klik op de link voor de complete tekst)
"Na decennialang poetsen en schaven bij orkesten overal ter wereld heeft Bernard Haitink het London Symphony Orchestra gekozen voor zijn meest recente complete opnamen van Beethovens symfonieën. Hij laat daarop de visie horen van een rijpe, gelouterde dirigent die de bijzaken laat voor wat ze zijn en boort naar het wezen van de negen mijlpalen in de muziekgeschiedenis. De 6 cd-box wordt aangevuld met de Ouverture Leonore nr. 2 en het Tripelconcert met de solisten Gordan Nikolitch (viool), Tim Hugh (cello) en Lars Vogt (piano). Een box voor iedere Haitink-fan." (KlassiekeZaken)
Na de internationaal op goede kritieken onthaalde Beethoven-symfonieëncyclus van Het Symfonie Orkest zijn nu de pianoconcerten aan de beurt. Met de bejubelde jonge solist Hannes Minnaar (derde prijs op het prestigieuze Koningin Elisabeth Concours 2010; ook bekend van het Van Baerle Trio) heeft men een solist van formaat in de armen gesloten. Dit eerste deel bevat de laatste twee concerten. Een schitterende opname op hybride SACD, zodat de bezitters van de juiste apparatuur dit ook in 5.1 Surround-mix kunnen ondergaan. Natuurlijk is de schijf in iedere CD-speler te draaien. "Hannes Minnaar en Jan Willem de Vriend ontdoen Beethoven van 200 jaar aangekoekte romantische vettigheid. HET Symfonieorkest speelt op oude instrumenten en vooral in het knetterende koper en puntige slagwerk werkt dat verfrissend. De piano past er mooi bij met een helder parelend geluid. Aan zwijmelen en zwelgen hebben solist en dirigent een broertje dood. Als in het tweede deel van het vierde pianoconcert het orkest het delicate solospel woest verstoort, gebeurt dat vol overgave. Maar tegelijk is het dekentje, dat in het tweede deel van het vijfde orkest gespreid wordt, liefdevol. De opname is af en toe ruimtelijk, met een galm waardoor soms een afstand lijkt te bestaan tussen piano en orkest. Op andere momenten duikt de piano juist weer middenin het orkest. Dat is even wennen. Dit is de eerste (SA)CD in een serie die de complete pianoconcerten van Beethoven moet omvatten." (Carine Alders, Luister; 5 uit 5 sterren (!!!) voor uitvoering, 4 uit 5 voor opname)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
