Hoe laat je een tandenstoker dansen en een bal over een touw rollen? Allerlei goocheltrucs met kaarten, munten en andere voorwerpen worden stap voor stap, met kleurenillustraties, uitgelegd. Met weetjes over echte goochelaars. Vanaf ca. 9 t/m 12 jaar.
"Het Italiaans-Deense trio van Stefano Bollani nodigde voor deze CD gitarist Bill Frisell en tenorist Mark Turner uit. De vijf legden in de New Yorkse Avatar Studio open, frisse en stimulerende muziek vast. Geen zwaar aangezette, contemplatieve of als belangrijk neergezette, dan wel zwervend-door-de-geest!-ECM-muziek - nee, communicatieve muziek. Het speelplezier straalt van de combinatie Frisell-Bollani af. Frisell heeft zich op diverse gebieden bewogen, maar hier is hij gitarist pur sang. Doordat hij met zijn ietwat droge tenorgeluid bijna automatisch de hoofdrol neemt, blijft Turner goed staande in de vijf stukken die hij meespeelt. Frisell speelt naast de vier kwintetstukken in nog twee stukken mee: in een kwartetstuk en in een duostuk, samen met Bollani. De Deense ritmetandem vormt een hechte eenheid. Enkele zwaarwegende titels suggereren donkere muziek, maar niets is minder waar. Het feestelijk gevoel dat de calypso "Easy healing" je meteen geeft, behoud je de hele CD." (Hessel Fluitman, Jazzflits)
"Mark Turner is misschien wel de meest invloedrijke saxofonist van de afgelopen decennia. In het spel van Turner ligt het accent niet op toonvorming of vingervlugge techniek, maar op een zorgvuldige notenkeuze binnen een muzikaal verhaal vol onverwachte sprongen en wendingen. DIt nieuwe album is min of meer een vervolg op het uit 2014 daterende ‘Lathe of Heaven’. Dit keer horen we Jason Palmer in plaats van Avishai Cohen op trompet en zit Jonathan Pinson achter het drumstel en niet Macus Gilmore. Het kwartet opereert zonder piano of gitaar en dat geeft de musici veel vrijheid. De titel verwijst naar de gelijknamige dystopische sciencefiction roman van Stanislaw Lem. De muziek klinkt door de afwezigheid van akkoordeninstrumenten bijzonder open. Trompettist Palmer volgt moeiteloos de complexe lijnen van de leider en speelt uitdagender dan Cohen op het vorige album. Rots in de branding is contrabassist Joe Martin, die met zijn subtiele timing de touwtjes bij elkaar houdt." (Jazzenzo)
"One has to wonder why it took over five years for this 1994 recording to make its debut. Certainly the quality is up to Criss Cross standards and the spirit of the session is unquestionably robust. Still, now that Brad Mehldau, Mark Turner, and Peter Bernstein (the first letters of their last names gives us M.T.B.) have become more established artists, this peek at an earlier effort is sure to initiate some lively discussion. In the cases of Turner and Bernstein their performances seem pretty much true to form. However, Mehldau sounds so strong with this expanded line-up that one longs to hear him shed the trio thing he seems so hell bent on driving into the ground these days." (www.allaboutjazz.com)
De Italiaanse jazzdrummer Aldo Romano groeide op in Frankrijk. Hij begon zijn loopbaan als gitarist, onder invloed van Art Taylor ging hij drummen. Hij speelde in clubs in Parijs, met musici als Bud Powell, Jackie McLean, Jay Jay Johnson, Stan Getz en Kenny Drew. Hij werkte tevens met Keith Jarrett, Carla Bley, Steve Lacy en Don Cherry. Hij toerde met onder meer Dexter Gordon en speelde jazzrock met Joachim Kühn en de in 1974 opgerichte groep Pork Pie (met Jasper van't Hof, Philip Catherine en Charlie Mariano). In 2004 won hij de Jazzpar-prijs, waarmee hij de opvolger werd van o.a. Andrew Hill en Chris Potter. De Jazzpar Prize was een jaarlijkse Deense jazzprijs. De kandidaten werden geselecteerd door een panel van internationale jazzcritici. Tijdens de prijsuitreiking speelde Aldo Romano met een speciaal voor de gelegenheid opgerichte groep, met o.a. de saxofonisten Stefano di Battista en Mark Turner en zangeres Susi Hyldgaard. (Wikipedia)
"Mark Turner (ts, ss), Larry Grenadier (b) en Jeff Ballard (d) schreven allen composities voor "Sky & Country", uitgebracht door het prestigieuze Duitse ECM. De democratisch samengestelde plaat laat veel ruimte aan improvisatie. Turner valt niet te betrappen op ruwe noten. Beheerst en doordacht en met een adembenemende techniek roert hij in het midden- en hoge register van zijn saxen. Ballard en Grenadier geven een ruig en scherp randje. De twee zetelen eveneens in het Brad Mehldau Trio. Mark Turner neemt al vijftien jaar op, vaak als sideman bij Kurt Rosenwinkel, Billy Hart, Paul Motian maar ook onder eigen naam bracht hij in diverse bezettingen smaak- en succesvolle albums uit. Fascinerend op "Sky & Country" is de manipulatie van tijd en ruimte waardoor een etherische sfeer ontstaat. Turner loopt voorop, maar wordt in een welhaast symbiotische relatievorm gecompleteerd door Ballard en Grenadier waardoor fascinerende muziek ontstaat, variërend van urban hard bop tot ballads." (Erno Elsinga, Jazzenzo)
"Jon Gordon has emerged into one of the most promising saxophonists of his generation, a solid player in the mold of Phil Woods, with whom he studied in his teens. After winning the 1996 Thelonious Monk International Saxophone Competition, he taped this session (his third for Criss Cross) with pianist Kevin Hays, bassist Joe Martin and drummer Billy Drummond. He captures the fire within Joe Henderson's "Inner Urge" and the playfulness of Monk's "Friday the 13th," while a pianoless version of "Softly, As in a Morning Sunrise" simmers to perfection. He switches to soprano sax for his eerie "Vale," joined by the young tenor saxophonist Mark Turner. Gordon's formidable talent makes it seem odd that the major labels haven't already signed him." (Allmusic)
Criss Cross, het internationaal gerespecteerde jazzlabel van de Enschedeër Gerry Teekens, heeft al vele tenorsaxofonisten ontdekt: Kenny Garrett, Don Braden, Chris Potter. Men heeft weer 2 toppers gevonden met een heel eigen manier van spelen (verfrissend na al die klonen), aangevuld met een ijzersterke ritmesectie (Jazz Nu)
