Luister-10, jan/febr 2017: "Met zijn derde solo-CD toont Hannes Minnaar zijn affiniteit met de pianomuziek van de Franse laatromantiek. Fauré (1845-1924) heeft veel moois voor piano geschreven; zeer toegankelijk maar toch relatief weinig te horen. Mooi dat ook zeldzaamheden als het Thema met variaties en de Romance sans paroles aan bod komen - met dezelfde aandacht en spontaniteit als de meer bekende werken zoals de Barcarolles en de Nocturnes. Veel van Fauré's muziek is subtiel, ingetogen, melancholiek, romantisch in de expressie maar met een hechte onderliggende structuur. Als er virtuositeit aan te pas komt, is dat altijd functioneel. De indruk van eenvoud die Fauré's pianomuziek geeft wordt niet gespiegeld door het notenbeeld: veel complexer dan wat je denkt te horen. Het is heel moeilijk om het zo simpel te laten klinken als Minnaar doet. Je kunt dat goed zien op de bijgevoegde DVD, opgenomen met publiek in de Westvestkerk in Schiedam, waar ook de voortreffelijke CD-opname is gemaakt." (Hans Quant)
Deze CD volgt de formule die al 15 jaar bij Classic FM te horen is: louter hoogtepunten uit het klassieke repertoire, aangevuld met verwante muziek uit films: een heerlijke mix van 'licht klassiek voor elk moment'.
Opname: 2008
"Frankrijk was eind 19de eeuw nog steeds onder de indruk van Berlioz' stormachtige Grande Messe des Morts. Fauré daarentegen schreef een uitermate intiem Requiem, dat niet de verschrikkingen van het Laatste Oordeel uitbeeldt, maar als het ware een wiegenlied van de dood is. Een Dies Irae kon hij dan ook niet gebruiken. Wel een onbevangen gebed (Pie Jesu) en een rechtstreeks naar de hemel leidend slotdeel (In Paradisum). Het werk als totaal leidt geleidelijk van het donker naar het licht. Deze opname uit 1992 wijkt van de gebruikelijke concertpraktijk af, want gaat uit van de vroege versie. Hier slechts een solistische vioolpartij en minder koper. Gardiner slaagt er zo in een wereld vol schoonheid en troost op te roepen. De uitvoering profiteert van de perfecte jongenssopranen die het onvolprezen Monteverdi Choir aanvullen. Plus in het Pie Jesu de wonderbaarlijke sereniteit van Catherine Bott in haar toptijd. In geen andere opname brengen musici ons dichter bij de hemelpoort." (Aad van der Ven, Luister)
'John Rutter's 1985 recording was the first to use the 1893 version, which was scored for strings, harp, timpani, horns, trumpets, and organ. This version is essentially a chamber work, and Rutter scales the chorus down in size to match the intimacy of the orchestration. The result is a more austere-sounding work, but one whose clarity and purity are revealed with fresh insight. Rutter's performance is notable for its spare, clean linearity; it achieves plenty of feeling without the Romantic richness of the full orchestra. The Cambridge Singers, which he founded, and members of the City of London Sinfonia perform with discipline, tone that is pure and luminous, and lyrical intensity' (Stephen Eddins, Allmusic)
The First Sonata was written in the summer of 1917, during the First World War, and its Allegro first movement could well have also been marked agitato given the urgency of the utterance; then comes a eloquent Andante in G minor and a more sunlit finale in D major, in which the lightening of the mood comes as welcome. The Second Sonata, in G minor, was composed in 1921, and has a lyrical but not very memorable Allegro followed by an Andante commemorating Napoleon that is more restrained than the better known, and much earlier, Elegie in the same key of C minor. The finale is a scherzo in 2/4 time, but still in the minor mode that characterizes the whole work and gives it a certain gravity. (...) (gramophone.co.uk)
Op 29 januari 1996 nam Elly Ameling afscheid van het podium. Curieus genoeg brandde precies op dat moment het Teatro La Fenice in Venetië af, al zal geen van de aanwezigen deze rimpeling in de kosmos zijn opgevallen. Zij zong van ramp tot ramp, aldus Elly Amelings vrienden. Tijdens haar eerste concert in 1953 in Rotterdam besefte namelijk niemand dat juist op dat moment Zeeland onder water liep. Deze vijf cds tellende box met live opgenomen concerten (19571991) geeft een mooi beeld van Elly Amelings veelzijdige carrière: Franse en Duitse liederen, opera, hedendaags, Huygens, Mozart, Stravinski, Debussy, Fauré, Berg, Strauss, Mahler, Hendrik Andriessen, en nog veel meer. Het is een mooi eerbetoon aan Nederlands beroemdste sopraan, die op 18 februari 2008 75 jaar werd. (HJ op Muziekweb.nl)
Opname: 2010
Heruitgave van een produktie uit 1972, met behalve Fauré's requiem, de Messe Basse en de bekende Elégie. Over het requiem: "As far as I know this is the only representation of Fauré's Requiem that has children choirs. These voices simply sweep you into a deep emotional and spiritual journey. An absolute Masterpiece." (gebruikersrecensie Amazon.com)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
