"Na o.a. Les Arts Florissant is nu ook The King's Consort voor zichzelf begonnen op de platenmarkt. Robert King staat misschien volgens sommigen in de schaduw van William Christie en Peter Phillips, maar o.a. met deze opname zet hij dat recht. Carolyn Sampson heeft een flink aandeel in deze opname uit 2011 en haar stem is in de loop der jaren duidelijk voller geworden, maar ze weet haar vibrato nog altijd aller-expressiefst in te zetten. De sobere muziek wordt op de een of andere manier nog contemplatiever in deze haast on-Franse uitvoering, wellicht door het subtiele luitspel van Lynda Sayce. Sampsons 'partner in art' is Marianne Beate Kielland, met wie ze samen nog twee zeldzame motetten zingt. Het consort vult onopgesmukt aan met Marais en zoon Sainte-Colombe." (Albert Edelman, Tijdschrift Oude Muziek)
'Couperin greatly admired Italian baroque composers such as Corelli, and his sonatas demonstrate his lifelong commitment to uniting, in his music, the best of both French and Italian musical conventions. Les Nations is the title under which Couperin published a collection of four large-scale sonatas', (Chandos.net).
Opname: 2003
André Isoir (1935) was een pionier van de heropleving van de Franse orgelbarok. Hij heeft voor het label Calliope talloze opnamen gemaakt die legendarisch zijn geworden. De Messe des Paroisses van Couperin (hier zonder zangers) is een van de bekendste werken uit die periode.
"François Couperin (1668-1733) was de eerste Franse componist die zich bezighield met het fenomeen triosonate, naar het voorbeeld van Corelli. Hij was toen 22 jaar oud en durfde nog niet goed uit te komen voor zijn bewondering voor de Italiaanse meester; hij ondertekende het werkje niet. Pas veel later, in 1726, koos hij ervoor zijn triosonates uit te geven, nu wél trots, onder eigen naam. De bundel kreeg de titel Les Nations, omdat Couperin toen al een voorvechter was van de groot-Europese gedachte. Het omvat de suites L'Imperiale, La Françoise, L'Espagnole en La Piémontoise. Er passeert een schier oneidige rij goed gecomponeerde en mooi stijlvol en elegant gespeelde miniatuurtjes; de suites beginnen steeds met een sonate met tempowisselingen (gravement, gayement, gravement, vivement, enzovoort) en dan volgt een reeks dansvormen: sarabande, courante, gigue, gavotte, menuet." (René de Cocq, Luister)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
