Een tien voor zowel artistieke als geluidskwaliteit op ClassicsToday (Three Impressive Röntgen Symphonies): "Julius Röntgens harmonic language is conservative and traditional, but his style regarding form and content is completely free. These three symphonies demonstrate this fact particularly well. Symphony No. 5, inspired by the events of the First World War, has a finale setting a poem (and a melody) from the Thirty Years War. The next symphony in line, No. 6 in one movement, borrows an early 16th century Dutch tune. Both works ask for a mixed choir to sing the texts, the former also requiring a tenor soloist (here the pure-voiced Marcel Beekman). Symphony No. 19 on the BACH theme is an unpretentious, graceful essay in four tiny movements lasting only about 16 minutes. The performances are excellent. David Porcelijn gets impressive results from the Netherlands Symphony Orchestra. The choir Consensus Vocalis sings beautifully, and the engineering is first class. Very highly recommended." (David Hurwitz)
In ons eigen Enschede (al in 2006!) opgenomen CD van de cellist Gregor Horsch en het Nederlands Symfonie Orkest. Deel uitmakend van de Aangenaam Klassiek-campagne 2013: "De Duits-Nederlandse componist Julius Röntgen wordt nog altijd ten onrechte onderschat. De goede vriend van Edvard Grieg en navolger van het werk van onder anderen Johannes Brahms gold in zijn tijd internationaal als een begenadigd componist. Dat blijkt ook weer uit de Drie Celloconcerten. Hij schreef ze, geïnspireerd door zijn zoons Engelbert en Edvard, die begenadigde cellisten waren. Gregor Horsch, solocellist van het Koninklijk Concertgebouworkest, breekt nu een lans voor deze meeslepende concerten. Een romantische verrassing van Hollandse bodem."
Röntgen schreef circa 600 werken, welke, gemeten naar de tijd van ontstaan, als 'ouderwets' kunnen worden betiteld, maar waarvan toch vele nog steeds levensvatbaar zijn, door de statuur van Röntgen's muzikale persoonlijkheid. Eén en ander wordt duidelijk op deze cd met drie pianoconcerten, heel goed uitgevoerd door pianist Folke Nauta en het Orkest van het Oosten onder leiding van Jurjen Hempel. Het meest omvangrijke werk is het "Pianoconcert op.18", geschreven in 1879. Wie Röntgen's voorbeeld was, wordt al na enkele maten duidelijk: Johannes Brahms. Af en toe denkt men naar een herontdekt "Derde pianoconcert" van Brahms te luisteren, maar dat neemt niet weg dat Röntgen's concert gewoon een heel goed stuk muziek is, schijnbaar 'aus einem Guss' opgeschreven. Datzelfde geldt ook voor de andere "Zwei Konzerte", een soort tweeluik van pianoconcerten uit 1929-30. (JvG, Muziekweb).
Deze CD bevat de orkestversie van de suite "Aus Jotunheim". Het Valerius Ensemble speelt op 11-12-2016 de kamermuziekversie die Röntgen zelf maakte. "The Third Symphony shows how it was still possible, even in the first decade of the 20th century, to write conservative music that still sounds fresh and has real expressive depth. Röntgens scoring is notably bright and open, the result of his high mean sonority and brilliant feeling for woodwind timbres. The suite "Aus Jotunheim" reflects the composers love of Norwegian folk music, and indeed Grieg might come to mind when listening, albeit with more vividly colored orchestration (harp, glockenspiel) than Grieg usually managed (at least away from the complete Peer Gynt). Here is music that is extremely beautiful, melodically distinguished, and indelibly vivid. You simply cant listen to it and not enjoy it, and the same certainly holds true of these well-recorded performances." (David Hurwitz, Classics Today; waardering: 9 voor zowel uitvoering als opname)
Opname: 2009
"Röntgen was een Nederlandse romantische componist (1855-1932). Zijn grote vriendschap met en bewondering voor J. Brahms en E. Grieg zijn in zijn muziek zeker terug te horen, maar toch heeft Röntgen ook een duidelijk eigen taal. Hij schreef liefst 13 trio's, alle reden dus om een tweede CD in te spelen met daarop twee zeer verschillende composities. Het trio in Bes is een overmoedig jeugdwerk vol bravoure, passie en virtuositeit. Het trio in g heeft de bijnaam "Entam" en kenmerkt zich door lange lijnen, spannende harmonieën en duistere kleuren." (bron: Storioni Trio)
Zijn leven lang hield Röntgen in zijn eigen composities vast aan de principes die hem in zijn studietijd waren bijgebracht, die hij vertaalde naar een muziek waarin de invloed van Schumann en Brahms domineert. Dat blijkt duidelijk uit de muziek die hier is opgenomen door Alexander Kerr (viool), Gregor Horsch (cello) en Sepp Grotenhuis (piano). Begonnen wordt met het "Pianotrio nr.4, op.50" uit 1904. Vervolgens klinken de "Vioolsonate op.20" uit 1879/1883 en de "Cellosonate nr.5" uit 1907/1910. Opmerkelijk aan het laatste stuk zijn de citaten uit Bachs Mattheuspassie, die zijn opgenomen ter nagedachtenis aan een overleden vriend. In wezen is Röntgens muziek stilistisch een beetje anoniem, maar dat gebrek wordt ruimschoots gecompenseerd door de enorme 'Spielfreudigkeit' die in alle werken doorklinkt. Dit puur muzikanteske karakter komt in de uitvoeringen goed naar voren en maakt deze cd tot een heel aangename. (Bron: JvG, Muziekweb).
Julius Engelbert Röntgen (Leipzig, 9 mei 1855 Utrecht, 13 september 1932) was een Nederlands-Duitse componist, pianist en dirigent. Van Johannes Brahms ondervond hij de meeste invloed op zijn componeren, maar ook liet hij zich beïnvloeden door César Franck en Max Reger. Röntgen had liefde voor oude volksmuziek iets wat hij deelde met zijn vriend Edvard Grieg en schreef bewerkingen van oud-Nederlandse dansen en liederen. Meer dan 600 werken liet hij na, waarvan een aantal destijds is uitgegeven door Breitkopf & Härtel. Na zijn dood raakte zijn muziek in de vergetelheid, maar in de 21e eeuw is de belangstelling sterk groeiende.
De Nederlandse muziekgeschiedschrijving heeft nooit veel aandacht besteed aan Julius Röntgen (1855-1932). Misschien kwam het door zijn Duitse afkomst - zijn vader was primarius van het Gewandhaus-orkest -, zijn gebrek aan interesse in een typisch Nederlandse muziekstijl of door het feit dat zijn oeuvre van circa zeshonderd werken slechts mondjesmaat is gepubliceerd. Röntgen was echter een van de meest actieve en gewaardeerde musici van zijn tijd, die naast zijn componeren nog tijd vond voor een ontzagwekkende musiceerpraktijk als dirigent en pianist. In 2005 werd herdacht dat hij 150 jaar geleden geboren was, en dat jubileum, dat onder andere met een symposium en een nieuwe biografie werd gevierd, is wellicht ook aanleiding geweest voor het uitbrengen van deze cd, die de eerste is van een reeks met Röntgens kamermuziek. (...) Het is dus een goede zaak dat aan de vergetelheid van deze beroemde vaderlander nu eindelijk eens een einde komt.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
