Op dit duetten-album gaat La Streisand het duet aan met populaire artiesten als Michael Bublé en Stevie Wonder en ook met de al overleden grootheden Elvis Presley en Frank Sinatra. Verder horen we John Legend, John Mayer, Billy Joel en Andrea Bocelli. Dit bijzondere album werd geproduceerd door Kenny Babyface Edwards en Walter Afanasieff. Barbra Streisand, die met alleen al in de VS- 72,5 miljoen verkochte albums de beste verkopende zangeres aller tijden is, voegt met dit album opnieuw een juweel toe aan haar toch al zo imposante oeuvre. (bron: Columbia)
Barbra Streisand zingt twee van de twaalf songs. "Composer Harold Arlen got his start as a singer, and he proves he can carry a tune on this fully realized album of his songs, arranged and conducted by Peter Matz and produced by Thomas Z. Shepard. This is no Cole-Porter-at-the-piano exercise, but a set of orchestrated songs. Arlen's modest singing voice doesn't quite justify the treatment, but he sings the lyrics of his collaborators with feeling and understanding, and he is joined on a couple of tunes by Barbra Streisand, who has shown an affinity for his work since doing his "A Sleepin' Bee" as her first audition. One might have hoped for more of Arlen's best-known songs, but this collection is a well-rounded look at one of the better and less-famous pop songwriters of the century." (William Ruhlmann, Allmusic; 4 uit 5 sterren)
Duetten uit haar gehele carriere, vanaf 1966. Bevat ook twee nieuwe stukken, met Barry Manilow en met Josh Groban.
In oktober 2012 keerde Barbra Streisand terug in haar geboortewijk Brooklyn, die zij op 16-jarige leeftijd verliet om aan een loopbaan als actrice te beginnen. De twee concerten in de Barclays Arena werden opgenomen en verschijnen in een gecombineerde DVD/CD uitgave. La Streisand werd ondersteund door een 60-mans orkest o.l.v. William Ross, trompettist Chris Botti, het Italiaanse vocale kwartet Il Volo, en haar zoon Jason Gould. De setlist is in grote mate vergelijkbaar met die van de concerten die zij in juni 2013 in de Ziggo Dome gaf. Bonusmateriaal: This Masquerade, uitgevoerd door zoonlief Jason Gould en de documentaire 'I Remember Barbra'. (bron: Sony Music)
"Streisand eert hier haar favoriete tekstschrijvers, het echtpaar Alan en Marilyn Bergman. Ze zijn deels verantwoordelijk voor elkaars succes. De liedjesschrijvers voorzagen Streisand van haar eerste Amerikaanse nummer 1-hit ("The Way We Were", 1974). Ook schreven ze "You Dont Bring Me Flowers" (ook nr. 1, met Neil Diamond). Deze deluxe-editie bevat 10 van de ruim 50 eerdere Streisand-opnames van Bergman-liedjes. Maar het gaat uiteraard om het eerste schijfje, waarop Streisand tien nummers van de Bergmans zingt die zij nog niet eerder had opgenomen. Enkele liedjes zijn zelfs voor het eerst op CD verkrijgbaar, na enkel gebruikt te zijn voor musicals of TV-programmas. Oud en toch ook nieuw, dus. Ieder nummer heeft een tijdloze kwaliteit, met een grandeur die typisch is voor Streisand. De arrangementen zijn warm, wollig en weelderig; bijna volledig ontdaan van de dramatiek van Streisands vroegere werk, in ruil voor lieflijke naïviteit. Niet Streisands beste, wel haar meest coherente." (Pierre Oitmann, Nu.nl)
Kerstalbum uit 1967, dat in 2004 weer onder de aandacht kwam, omdat het samen met haar tweede kerstalbum, uit 2001, opnieuw is uitgebracht. Haar warme, volle zangstem wordt begeleid door een orkest o.l.v. dirigent/arrangeur Marty Paich (de vader van de toetsenist van Toto). Hij maakte o.a. een grappig arrangement voor 'Jingle Bells', vol plotselinge versnellingen en vertragingen.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
