Artur Lemba (Tallinn, 24 september 1885 Tallinn, 21 november 1963) was een Estische componist, pianist en pianoleraar. Hij was in veel opzichten een pionier. Artur en zijn oudere broer Theodor (1876-1962) waren de eerste professionele pianisten uit Estland die ook in het buitenland optraden. Arturs opera Sabina van 1905 was de eerste opera en zijn eerste symfonie van 1908 de eerste symfonie gecomponeerd door een Est.
"The first volume in this series introduces a significant figure in Heino Eller, who belongs to the same generation as Martinu and Prokofiev. His pupils included Kaljo Raid, with whom he shares this record, as well as Tubin and Part. The Elegia for harp and strings was something of a discovery and I have played it often since its first appearance. It is a most imaginative and beautiful piece, full of nobility and eloquence. Dawn is a tone-poem written at the end of the First World War, recalling early Sibelius as well as the Russian nationalists while the Five Pieces transcriptions of early piano pieces, call to mind Marina Nestyeva's verdict in Grove: 'the northern colouring of Eller's music places it close to Grieg while his refined nervous tension and impetuousness align him with Scriabin'
Opname: 1989-2008
Concert, opgenomen op 18 juni 2006 op de Waldbühne in Berlijn.\n"De Waldbühne is de Berlijnse Hollywood Bowl: goed voor 20 duizend openluchtbezoekers. De Philharmoniker hielden er in 2006 een oriëntaalse nacht, met Rimskis Sheherazade en Arabisch werk als Anitras Dans uit Griegs Peer Gynt-suite. De Sindbad aan het roer was Neeme Järvi, bij ons bekend als chef van het Residentie Orkest. Op de DVD oogt de goedmoedige Est, wit gekloft, als een kelner op een cruiseschip; soms (in het hehaho van een Negerdans) als een carnavalprins. Hij weet de stemming erin te houden, en voor een violiste als Janine Jansen is er geen betere openluchtgastheer. e Nederlandse gastattractie bewijst zich in de Méditation van Massenet en Saint-Saëns Introduction et Rondo capriccioso als een perfect klank-beeldobject. Niet omdat ze zo showy wil zijn, maar vanwege de intense betrokkenheid die ze laat horen en zien met de muziek en de musici om haar heen." (Roland de Beer, Volkskrant; waardering: 4 uit 5 sterren)
Editors Choice in Luister nov/dec 2010: "Neeme Järvi is altijd een tovenaar geweest in het wederopwekken van vergane meesterwerken, en die vaardigheid wendt hij hier voor tweehonderd procent aan. Hij breekt een lans voor 2 vioolconcerten, geschreven binnen een paar jaar tijd, maar afkomstig uit 2 volkomen verschillende werelden. Korngold schreef zijn Vioolconcert in Hollywood in 1945, en maakte daarbij gebruik van materiaal uit eerdere filmpartituren. Het werd grootgemaakt door Jascha Heifetz. Balys Dvarionas (1904-1972) schreef zijn Vioolconcert in 1948, in de verstikkende atmosfeer van het door de Sovjets onderdrukte Litouwen. David Oistrakh maakte zich sterk voor dit nu haast vergeten werk. Violist Vadim Gluzman (1973) werd geboren in de Oekraïne, verhuisde naar Israel en studeerde af aan de Juilliard School in New York. Hij levert hier een schitterende proeve van bekwaamheid af: zijn aristocratische spel herinnert aan dat van Nathan Milstein. Een CD voor fijnproevers." (Siebe Riedstra; 5 uit 5 sterren)
Vasili Sergejevitsj Kalinnikov (1866 1901) was een Russische componist en fagottist. Hij was de zoon van een politieagent en verkeerde tijdens zijn jeugd in armoedige omstandigheden. Vanaf 1879 ging hij op het theologisch seminarie in Orjol, waar hij al spoedig een koor leidde. Vanaf 1884 studeerde Kalinnikov aan het conservatorium van Moskou. Zijn studie moest hij om financiële redenen afbreken. Een studiebeurs maakte het voor hem mogelijk, dat hij vanaf 1885 de vakken compositie en fagot kon gaan studeren. Hij speelde fagot, pauken en viool in verschillende orkesten. Op advies van Pjotr Iljitsj Tsjaikovski werd Kalinnikov in 1892 dirigent aan het Malïy Theater en een jaar later tweede dirigent aan het Italiaanse Theater in Moskou. Tegen het einde van zijn leven werd zijn financiële situatie even beter, omdat hij door de hulp en inzet van Sergej Rachmaninov 3 liederen en later zijn symfonieën bij de muziekuitgever van Tsjaikovski, Pjotr Jurgensen, kon publiceren. (Wikipedia)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
