Album uit 1968 van de Canadese trompettist en zijn bigband. In de pop- als de jazzwereld gebeurde er van alles in de muziek. Met een standaard-bigbandalbum kun je anno 1968 niet meer aankomen, moet Ferguson gedacht hebben. Hij besloot de muziek te laten spetteren en een funky insteek te geven. Ook was een energieke spirit blijkbaar belangrijker dan accuraat de nootjes van de score spelen. Er wordt geschetterd en gespetterd dat het een lieve lust is en vooral de trompetsectie, aangevoerd door Ferguson zelf, gaat steeds weer op zoek naar het uiterste bereik van het instrument. Maar dan niet op de wijze zoals dat in bijv. Stan Kentons band ook gedaan werd, maar met meer nonchalance en 'swagger'.
Album uit 1995.
Uit 1990. Bigband rond Canadees, die al sinds z'n debuut in 1950 bij Stan Kenton geldt als de hoogst spelende trompettist 'around'. Vooral de studiotracks tonen energiek powerplay, met ook 'n soms bizar heftig spelende Chistopher Holiday (as).
Klik hier om cookies te accepteren zodat de vertaalmodule kan worden geladen. Het kan zijn dat je de pagina moet herladen.
