Gedichten over afscheid en de (on)eindigheid van het bestaan, becommentarieerd door de drie spreekstemmen uit de bundel 'Picknick op de wenteltrap' (1997).
Bundeling van zeven dichtbundels van de Nederlandse dichteres (1958- ).
Gedichten over het verlangen naar veiligheid en grip op het bestaan, maar onzekerheden, onvoorspelbaarheden en onveilig opgroeien ondermijnen dit verlangen.
Gedichten over de rouw en woede rond een dood geboren kind.
Lezingen van de Nederlandse dichteres (1958- ) over haar werk.
In: Oud Wageningen : tijdschrift van de Historische Vereniging Oud Wageningen; jrg. 49 (2021), nr. 1, p. 12-15
Summary: De gelaagdheid van de tijd, de mysterieuze ordening van de grond onder onze voeten, de logica en absurditeit van hebben en missen: deze thema's komen in alle bundels van Esther Jansma terug. Stromend water is voor haar als aarde, een schip kan een huis zijn, een roos blijkt een dode, een zeemeermin lost op in de kwantummechanica. Jansma vindt dat je moet 'denken dat je een dichter bent nog voordat je een boek van jezelf in druk hebt gezien' en verzet zich tegen critici die zeggen 'poezie moet van dattum op straffe van slaag'.Voor altijd ergens is een door haarzelf samengestelde bloem-lezing die de essentie van haar dichterschap bevat: een unieke combinatie van bittere ernst en speelse uitgelatenheid in bewoordingen die soms dicht tegen de logica aanhangen en dan weer lyrisch, hermetisch of vertellend-sprookjesachtig zijn, wars van de poeticale modesKeuze uit eigen werk van de Nederlandse dichteres (1958- ).
Essays over poezie.
Klik hier om cookies te accepteren zodat de vertaalmodule kan worden geladen. Het kan zijn dat je de pagina moet herladen.
