"Snelle vent, die Laurence Jones. De Britse bluesrocker is pas 31 jaar en brengt met "Bad Luck & The Blues" al zijn zevende album uit. Het is ook nog eens zijn beste. Vroeger werk neigde soms naar de halfzachte blues van Robert Cray en was gepolijster dan het nieuwe materiaal, dat veel slag- en zeggingskracht heeft. Het stevige "Bad Luck & The Blues" is een riffrijke plaat met in elke song een gitaarsolo. Op eerdere platen mengde een toetsenist zich in de debatten, maar deze keer ontbreken orgel- en pianopartijen en gaat gitarist Jones los. Hij maakt gebruik van distortion en feedback en klinkt soms als Jimi Hendrix, een held van hem. Een slowblues ontbreekt, maar Jones is ook in dit subgenre thuis, gelet op "Thunder In The Sky" van zijn gelijknamige debuut. Het jonge pikkie uit 2012 is gezien Bad Luck & The Blues een grote meneer geworden. Hoe Laurence Jones tegenwoordig live klinkt is in november 2023 vast te stellen, want dan toert hij in ons land." (OOR)
"Alweer het derde album van deze jonge bluesrockartiest. En wat voor één! Een CD die je meteen bij het eerste nummer bij de strot grijpt. Waarom deze artiest niet vaker in Nederland te bewonderen is, is een raadsel. Aan deze CD zal het zeker niet liggen: het is een strakke, goede productie en zijn gitaarwerk wordt met het jaar beter. Op "Good Morning Blues" en "Can`t Get Enough" na is dit allemaal eigen werk. De titeltrack is een retestrakke bluesrocksong die dan ook meteen de toon voor de rest van het album zet; hoog tempo en prima tekst. "Don`t Look Back" is verrassend mooie ballad met Sandi Thom als duetpartner. Laurence heeft Bad Company's "Can`t Get Enough" op zijn album gezet, omdat het herinneringen opriep aan zijn jeugd: toed uitgevoerd, helemaal in zijn eigen stijl, met als gast niemand minder dan Dana Fuchs. Conclusie: Een erg goed album met een strakke band die goed op elkaar ingespeeld is. De gastoptredens van Thom en Fuchs zijn een slimme, goede zet. " (Harry Radstake, Bluesmagazine.nl)
Op dit alweer vierde album van de jonge Engelse bluesgitarist en songschrijver Laurence Jones werkt hij voor het eerst samen met de legendarische producer Mike Vernon, bekend van zijn werk met alle Britse bluesgrootheden zoals Peter Green's Fleetwood Mac en Ten Years After, maar ook David Bowie , Dexys Midnight Runners en Level 42. Vanaf 2013 was er al het plan voor een samenwerking maar door drukke agendas kwam het er pas dit jaar van. Het album is opgenomen in de Headline Music Studios in Cambridge, met hulp van o.a. Paul Jones ( Manfred Mann, Blues Band) op mondharmonica en is weer een grote stap vooruit in de carriere van Laurence. Ter promotie zal hij de komende maanden uitgebreid gaan toeren door Europa en zal in September in Nederland spelen. Vooraf zal een hij een speciaal optreden doen op 9 Juli op het North Sea Jazz festival in Rotterdam Young artists Of The Year 2014 & 2015 British Blues Awards; 9 juli 2016 op het North Sea Jazz Festival. (bron: Ruf/V2)
In 2014 trok de RUF Blues Caravan voor de tiende keer rond. In De Harmonie te Bonn werden in februari opnames gemaakt voor deze DVD/CD-set. "De Amerikaan Albert Castiglia, de Brit Laurence Jones en de Noorse Christina Skjolberg op één podium is nooit te versmaden. Albert Castiglia is een Amerikaan met Italiaanse en Cubaanse roots, die in zicht kwam toen Junior Wells hem inhuurde als gitarist voor zijn band. Grote namen als Walter Trout, Mike Zito zijn vol lof over de jonge Britse gitarist Laurence Jones. De Noorse Christina Skjolberg is niet alleen een mooie verschijning, ze weet heel goed hoe ze de gitaar moet hanteren. Buiten haar geboorteland is ze nog niet bekend, maar dat is een kwestie van tijd. Dit is een prachtige DVD/CD-set, waar veel plezier aan valt te beleven en die ik iedereen kan aanraden. Een topper." (Walter Vanheuckelom, Blues Magazine) De drie spelen ieder een blokje nummers apart en uiteindelijk samen, steeds begeleid door de ritmesectie Roger Inniss (bas) en Miri Miettinen (drums).
