3 resultaten
Sorteren op:
Too Much Bass?
CD

Too Much Bass? (2002)

"'Too much bass? is een soort muzikale dialoog waarin snelle wisselingen van tempo en maatsoort domineren. Sardjoe, die onder meer speelde met Steve Colemans Five Elements en Metrics, toont zich een meester in de onregelmatige ritmes. Met vloeiende lijn surfen zijn wild schuimende breaks over Andersens onvoorspelbaar golvende melodieën: een warme stroom basnoten die je telkens onderuit haalt en als in een woeste branding meesleurt de diepte in, om je vervolgens driemaal over de kop, knalhard weer op vaste bodem te smijten. (...) Naast werken van Evans, Mingus en Coltrane staan op het album drie composities van Andersen zelf, met als hoogtepunt de titeltrack. Dit is een soort suite in drie delen waar, onder een strakke spanningsboog, virtuositeit dienstig is aan een verhalende, enigszins filmische voortgang. Alleen al voor deze meesterlijke thriller is Too much bass? het beluisteren waard'." (Armand Serpenti, Trouw, 2002).

Uitgeleend
Thomas Winther Anderson
Dutz
CD

Dutz (1999)

Album uit 1999 van Ned. toetsenist, met o.a. Eric Vloeimans (t) en Eric vd Westen (b). Muzikaal zeer gevarieerd, van bedachtzame, verstilde pianoschetsen tot funky stukken. Naast piano horen we soms rollende Hammond of warme synthwolken.

Uitgeleend
North Country Suite
CD

North Country Suite (2006)

"Het Brusselse Octurn verrast de luisteraar telkens weer met muziek die ver buiten de lijntjes kleurt en de platgetreden paden met een grote boog ontwijkt. Pierre Van Dormael verdient al jaren zijn strepen als gitarist en componist. Ook stond hij aan de wieg van Aka Moon. Hij tekent voor alle composities. Hij behandelt Octurn als een kleine big band en speelt muzikanten tegen elkaar uit in een vaak atonaal, hoekig en tegendraads spel. Het klinkt als een groepsimprovisatie, maar de wiskundig aandoende structuur verraadt het tegendeel. Daaronder legt de ritmesectie een funky basis, om het geheel verteerbaar te houden. Van Dormael zelf schept regelmatig ruimte voor zijn gitaarsolos, die vaak haaks staan, maar soms ook erg mooi en ingetogen zijn. Ook trompettist Laurent Blondiau of pianist Fabian Fiorini staan af en toe te schitteren. Jozef Dumoulin (Fender Rhodes) treedt opvallend weinig op de voorgrond. Complexe muziek die je aandacht opeist, en daar regelmatig iets moois voor teruggeeft." (Soundslike.be)

Uitgeleend

Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten.
Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.