"Janssen staat erom bekend dat hij zich steeds beweegt op het snijpunt van improvisatie en compositie. En dat hoor je hier maar al te goed. Hoewel er nogal hectisch van start gegaan wordt met Hiphop, waar de dissonanten ons, mede dankzij de sax van Ab Baars en de snerpende viooluithalen van Maurice Horsthuis, al om de oren vliegen, wordt er toch regelmatig een flinke scheut water bij de wijn gedaan. Zo neemt het parmantige Slow Fox al onmiddellijk wat gas terug. Pogo 1 en Pogo 2 spelen dan vervolgens de improv-kaart helemaal uit: brokken gitaar met rockesthetiek, stukken chaotische blazers en fragmentarische dissonante strijkers worden afgewisseld met traditionele swing, maar de onrust blijft zich toch steeds opdringen. Afsluiter Mambo vat de plaat eigenlijk goed samen. Hier krijgt ieder van de elf muzikanten de kans om zich van zijn beste kant te laten zien, en net als je denkt dat de chaos de overhand weer eens gaat krijgen brengt de piano van Janssen iedereen weer mooi in de pas". (kindaMuzik).
Stefan Winter vertelt het sprookje, dat zich afspeelt op de planeet Panacoustica, van de kleine trompet die haar vader en moeder kwijt is. Na de tranen begint ze haar zoektocht. Waarbij ze natuurlijk allerlei wonderlijke ontmoetingen heeft en avonturen beleelft. Gelukkig voor haar en blijkt gaandeweg, de hele planeet loopt het op het nippertje allemaal goed af. Om dit verhaal in avontuurlijke muziek om te zetten heeft Stefan Winter een beroep gedaan op een keur van musici die zich goed thuis voelen in het vertellen van verhalen in een vrije stijl. Die bedreven zijn in de vrije improvisatie zonder de verhaallijnen te verliezen. (GR Muziekbank)
Accuraat getiteld album uit 1985 van NY-trompettist. Logenstraft het idee-fixe dat freejazz uit ongestructureerde notenwatervallen bestaat met atmosferische, subtiele, schetsmatig opgebouwde stukken. Met oa Bill Frisell (g), Joey Baron (d).
De Amsterdammer (as, cl) werkt op deze opnamen uit 1988 met 4 musici uit z'n oude 'thuis': Herb Roberson (t), Fred Hersch (p), Mark Helias (b) en Gerry Hemingway (d). Speelse stukken vol verwijzinkjes naar 't rijke Amerikaanse jazzverleden.
