Album uit 1987 met een heftig en vrij spelende Bill Frisell, die de meest weirde geluiden uit de krochten van z'n gitaar (en aangekoppelde effectapparatuur..) weet te halen, stuwend begeleid door Melvin Gibbs (b) en Ronald Shannon Jackson (d).
Nogal afwijkend album in de discografie van de avant-garde-gitarist Ulmer. Dit zal te danken zijn aan producer/bassist Laswell, die flink zijn stempel drukt (zoals hij dat altijd doet als hij betrokken is bij een album). Ulmer scandeert en zingt zoals altijd zijn pamflet-achtige teksten en plaatst daar blues(-rock)-getint gitaarspel onder. Laswell en zijn getrouwen Skopelitis en Shannon Jackson zorgen voor harde funk en soms M-Base-achtige popjazz. Een eigenzinnig geheel op het kruispunt van blues, jazz en funk derhalve.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
