"In Finland hebben ze wat met de fagot. Bram van Sambeek, onze nationale fagotheld, levert een spannende vertolking van Kalevi Aho's fagotconcert, een stuk met spannende harmonische ontwikkelingen, een schitterende passacaglia en een wervelend slotdeel, waarin het Finse Lahti Symphony Orchestra een stevig aandeel heeft. Het orkest mag eveneens stevig uitpakken in het speciaal voor Van Sambeek geschreven concert van Sebastian Fagerlund (composer in residence bij het KCO). Een bezwerend werk waarin de solist volgens Fagerlund optreedt als 'bemiddelaar tussen de werkelijke en de geestenwereld'. Het volksmuziekachtige slot staat ondanks veel modernistische accenten duidelijk in een traditie en heeft wel weg van de finale van het vioolconcert van Sibelius. De twee solostukken van Aho en Fagerlund zijn een mooie aanvulling. Hier komen de details en tintwisselingen van Van Sambeeks spel tot hun recht en is nog beter te horen wat een fantastische instrumentalist hij is." (Frits vd Waa, Volkskrant; 4 uit 5 sterren)
Van Sambeek (1980) is (met Lavina Meijer) winnaar van de Nederlandse Muziekprijs. Het is voor het eerst dat een fagottist deze prijs voor jonge musici wint. Ongeveer gelijk met de uitreiking verscheen deze CD middels welke Van Sambeek probeert een beeld te geven van het mooiste solorepertoire voor fagot en strijkorkest. De CD beslaat een periode van 270 jaar. "De ontwikkeling van het fagotconcert begint in de barok, bij Vivaldi, die liefst 39 fagotconcerten schreef. Voor deze CD is diens bekendste gekozen, een zorgvuldig gevormde parel. Uit de romantiek komt een bijzonder sfeervol werk van Du Puy. Het is lieflijk en uitgebalanceerd, maar ook diens revolutionaire geest is erin te herkennen. Het laatste deel, met ongekend hoge noten, is geschreven door zijn goede vriend Karl Braun. Het werk van de avontuurlijke Villa-Lobos is gebaseerd op een Braziliaanse kinderdans. Olthuis is een van de mensen die de lyrische kant van de fagot een nieuwe dimensie hebben gegeven." (Bram van Sambeek in de begeleidende tekst)
"Op de achterste rijen van een symfonieorkest je partij blazen of strijken? Dat is niets voor de rasmuzikanten Bram van Sambeek (fagot) en Rick Stotijn (contrabas). In nieuwe composities hebben ze al bewezen dat ze de mogelijkheden van hun instrumenten een heel eind kunnen oprekken. Met hun band ORBI, The Oscillating Revenge of the Background Instruments, gaan ze nog een stap verder. Samen met Marijn Korff de Gidts (drums) en Sven Figee (hammondorgel) spelen ze rocknummers van Led Zeppelin, Metallica en Pink Floyd. Van Sambeek laat de rieten van zijn fagot stuiteren als de stokken van een drummer, Stotijn jankt op zijn bas als een sologitarist. Om dat voor elkaar te krijgen hebben ze een studie gemaakt van de uitvoeringspraktijk van de rock. Een van de nieuwe technieken: schreeuwen door je fagot. Het resultaat is zo aanstekelijk dat je ORBI graag als hoofdact op een festival zou willen zien." (Bi"ella Luttmer, Volkskrant)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
