Deel uitmakend van de Aangenaam Klassiek-campagne 2014. "De technisch meest complete en emotioneel meest onthutsende uitvoering die ik ooit live gehoord heb, schreef een Britse criticus in 2010 na een uitvoering van Elgars Celloconcert o.l.v. Daniel Barenboim. Solist was de Amerikaanse Alisa Weilerstein. Het was voor het eerst dat Barenboim het werk met een andere soliste uitvoerde dan zijn in 1987 overleden echtgenote Jacqueline du Pré. Het feit dat hij zodanig viel voor de overrompelende muzikale charme van Weilerstein dat hij dit beladen concert met haar uit wilde voeren, zegt genoeg. En inderdaad: de celliste maakt er met Barenboim en de Staatskapelle Dresden een uitvoering van die Elgars noten als nieuw doen klinken. Spannend, adembenemend emotioneel geladen en extreem melodieus. En of het nog niet genoeg is, maken ze van het op papier buitengewoon moeilijke, moderne Celloconcert van Elliott Carter (1908-2012) een even opwindend als vertederend klank- en kleurfeest. Om te koesteren." (Klassieke Zaken)
Maakt deel uit van de Aangenaam Klassiek-campagne 2015: "Frédéric Chopin achtte delen van zijn Cellosonate nagenoeg onspeelbaar. Dankzij het spel vol beheersing en passie van celliste Alisa Weilerstein en pianist Inon Barnatan kan dat nu naar het rijk der fabelen, aldus de New York Times. Het duo doet een van de weinige kamermuziekwerken van Chopin, waar een ander instrument dan de piano de hoofdrol opeist, gloeien en bloeien. Ook Rachmaninovs Cellosonate is dankzij de lyrische macht van Weilerstein en de stuwende kracht van Barnatan een juweel, dat ook na veelvuldig luisteren nog verrast."
Ieder jaar viert het Berliner Philharmoniker zijn verjaardag met een concert in een Europese stad. In 2010 was dat Oxford. Daniel Barenboim was de dirigent van dienst, met Alisa Weilerstein als solist in Elgars Celloconcert, dat voor altijd geassocieerd zal blijven met nota bene Barenboims overleden vrouw en muzikale partner Jacqueline Du Pré. "Barenboim´s programme played to the orchestra's strengths, and the sound was sumptuous. The plush strings and refulgent brass permitted him to unfold the introspective third-act prelude to Wagner's Die Meistersinger with glacial slowness, while the energy that pulsed through Brahms's First Symphony, its phrases sculpted in great expressive arcs with every detail and woodwind solo thrillingly realised, was irresistible. Inbetween, Barenboim conducted the young American cellist Alisa Weilerstein in Elgar's Cello Concerto Barenboim's approach was refreshingly un-English, a bonus in Elgar, and the sound of the orchestra in the climaxes was overwhelming.' (The Guardian)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
