"De Israëlische trompettist Avishai Cohen was regelmatig in de Nederlandse met steeds een andere band. Met zijn akoestische trio Triveni, maar ook duellerend met saxofonist Mark Turner. Deze laatste heeft hem mogelijk gekoppeld aan ECM, waarop Cohen nu zelf ook een album uitbrengt. Opgenomen met weer andere muzikanten (alleen drummer Nasheet Waits was te horen op voorganger "Dark Nights") is dit de eerste belangwekkende jazzplaat van 2016. Je wordt meteen gegrepen door het samenspel van Cohen, met gedempte trompet, en pianist Yonathan Avishai, waarmee het album opent. Miles Davis' kwintet van pakweg 1956 is de referentie. Maar Cohen loopt met zijn eigen akoestische band snel van zijn grote voorbeeld vandaan. De lange, open composities ademen rust en contemplatie. Een enkele keer duikt saxofonist Bill McHenry op om Cohen een beetje uit te dagen, of roffelt Waits de nummers even los. Maar het spel op dit zeer fraaie album blijft ingehouden en de sfeer stemmig." (Gijsbert Kamer, Volkskrant; 4 uit 5 sterren)
"Uitgangspunt voor deze negendelige suite was een motief bestaande uit slechts acht noten, dat Avishai Cohen maandenlang door het hoofd zong. Voor de rest is de muziek voor een belangrijk deel geïmproviseerd. Daarbij probeerden hij, pianist Yonathan Avishai, bassist Barak Mori en drummer Ziv Ravitz het spel tot de essentiële noten uit te kleden. Vandaar de titel Naked Truth. De musici zijn oude vrienden en voelen elkaars spel intuïtief aan. De muziek heeft een mooi voelbare spanning. De instrumenten tasten elkaar voortdurend af. De delen gaan vloeiend in elkaar over, waarbij je een enkele keer een combinatie van trompet en bas, of solo piano of drums hoort. Er zijn trage compacte stukken met subtiele wendingen waarop Cohen op gedempte trompet zijn grote voorbeeld Miles Davis in diens cool jazz-periode in herinnering roept. Maar ook delen met abstracter, meer avontuurlijk en expressief spel. In dit kwartet draait alles om de interactie, waarbij de individuele bijdragen van hoge kwaliteit zijn." (Jazzenzo)
"Contrabassist en componist Omer Avital wordt geroemd om de grote vindingrijkheid waarmee hij oosterse sferen en melodieën vermengt met de taal van de jazz. Op dit album werkt hij met saxofonisten Alexander Levin en Asaf Yuria, die blijk geven van feilloze instrumentbeheersing en gevoel voor samenspel. De composities van Avital drijven op scherpe baslijnen en een groove die steevast recht voor zijn raap is: flink vuurwerk is te horen in de drumsolo van de jonge Ofri Nehemya op "New Yemenite Song". Hetzelfde stuk laat echter ook ruimte voor sfeervolle uitstapjes onder leiding van pianist Yonathan Avishai. Avital treedt zelden meer naar voren dan nodig is. Alleen "Bass Hijaz" stelt zijn contrabas 4 minuten centraal; een warme inleiding op het strak gecomponeerde "Ramat Gan", een eerbetoon aan een stad bij Tel Aviv. Het album bevat een goed mengsel van gemakkelijk in het gehoor liggende melodieën en meer gecompliceerde passages, en de afwisseling in de tempi van de stukken is uitgekiend." (David Cohen, Jazzenzo)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
