"THE ZOO heet de nieuwe cd, in goed Nederlands BEESTENBOEL. Dierentuin is veel te netjes. Vercammen heeft zich omringd met een achttal gelijkgestemde musici en samen zijn ze aan het improviseren geslagen. Niet als groep, maar één op één. De improvisaties hebben namen uit de dierentuin meegekregen, soms met een voornaam: tristan albatros, melancholic rabbit, funky iguana. Uiteraard brengt iedere improviserende partner zijn eigen geluid in, en ontstaat er een mix van stijlen, een leuke beestenboel. Er zijn twee cd's, de ene heet THE ZOO, de andere (een soort bonus, gezien de lengte) ENDANGERED SPECIES. Beluistert u uit die laatste categorie vooral eens de Striped Hyana van stemkunstenares Bernadeta Astari. Hilarisch! Merel Vercammen legt goed uit waarom ze tot dit concept is gekomen. Ze ziet om zich heen steeds meer improviserende musici met een klassieke opleiding." (Opus Klassiek)
"Ze klinkt naar vioolhelden van vroeger, met een toon die niet is schoongepoetst maar omgeven door een waas van ragfijn vibrato. Merel Vercammen (30), opgeleid aan het Londense Royal College of Music, kan met die toon toveren. Zodra ze begint te spelen stap je in een andere wereld, die diep verstopt zit in jezelf. Symbiosis heet haar eerste solo-cd, waarop ze samenspeelt met de grandioze Russische pianist Dina Ivanova (25). Ze laten je kennismaken met Sprookjes van Mathilde Wantenaar een componist die niet opvalt door hoogdravende abstracties maar op een subtiele manier een karakteristiek idioom ontwikkelt. Een onbekende vrouwelijke componist uit het begin van de 20ste eeuw is Poldowski, dochter van de violist Wieniawski. Haar Sonate in d is een prettig klinkend maar niet opzienbarend stuk. Pièce de résistance is de beroemde Sonate van César Franck, een van Vercammens favorieten." (Volkskrant)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
