"Dat gedempte gitaartje in het begin van "Veronica Mars", de beheerste openingszinnen en dan ineens, boem, een lijzig refrein dat door brullende, gierende gitaren besprongen wordt. Als kind van de grunge-generatie denk je direct: ha, lekker, zo ging dat. Sabrina Teitelbaum uit Los Angeles nam in 2020 een liedje op onder de naam Baum. Fuckboy heette het. Stoere titel, niksige pop. ‘Dat was ik niet,’ zegt ze nu. Ze heet nu Blondshell: doorvoeld Generatie Z-feminisme (veel toxic liefdesgedoe) met flinke klodders Courtney Love en vroege PJ Harvey. Een liedje als het ingehouden verbeten Olympus had Kurt Cobain van Nirvana kunnen schrijven: ‘I’d still kill for you/ I’d die to spend the night at your belonging.’ In interviews laat Teitelbaum weten dat ze deze krachtige worp boze songs (met Dangerous als mooie, introspectieve finale) pas kon schrijven toen ze de alcohol had afgezworen." (Volkskrant; waardering 4 uit 5 sterren)
