De speciale aantrekkingskracht van deze mis ligt in het gebruik van niet minder dan tien traditionele Franse kerstliederen. Noëls ontleenden hun melodiëen aan wereldlijke liedjes over liefde, wijn etc., we spreken dan van parodieëen, of aan kerkelijke hymnen. In de 16de eeuw introduceerden de Franciscanen de noëls in de kerk, tot afgrijzen van de kerkelijke elite overigens. De noëls bleven echter onverminderd populair. Deze kerstliedjes werden tot in de negentiende eeuw gepubliceerd in Grande Bibles des Noëls. Marc-Antoine Charpentier gebruikte tegen het einde van de 17de eeuw de melodieeën van tien noëls in zijn Messe de Minuit pour Noël, in de traditie van de parodiemis. En zo kon het gebeuren dat Latijnse teksten van de mis terechtkwamen op melodieën van liedjes over verliefde herdertjes en herderinnetjes.
"De oorzaak van de geringe bekendheid van het werk van Charpentier lijkt in de huidige tijd te liggen. Binnen de oude muziek opereren te weinig ensembles op het gebied van de Franse barok, een specialisme op zich. Componisten als Charpentier leidden zo een sluimerend bestaan in de twintigste eeuw, wachtend op visionaire dirigenten als William Christie die de schone slapers na drie eeuwen zouden doen ontwaken. Les Arts Florissants legt zich sinds zijn oprichting 22 jaar geleden met name toe op de muziek uit Frankrijks gouden eeuwen. Binnen de oude-muziek-praktijk voer Christie steeds zijn eigen consciëntieuze koers en poetste hij menig vergeten parel weer op. (...) Geheel volgens de mode van die tijd baseerde Charpentier de werken op pastorale volksmelodieën, intieme 'Noëls' die hij in instrumentale vorm tussen de gezongen delen plaatste." (Trouw)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
