Catalogus

The Wynton Marsalis Quartet Live At Blues Alley (1988)

Dubbelalbum van het Wynton Marsalis Quartet, opgenomen in december 1986 in de Blues Alley in Washington. Het kwartet bestond naast trompettist Marsalis uit Robert Hurst, bas, Marcus Roberts, piano, en Jeff "Tain" Watts, drums.

Play The Blues (CD + DVD) (2011)

"Het oogt als een wat eigenaardige combinatie, jazztrompettist Wynton Marsalis en bluesrocker Eric Clapton. En strikt genomen draait het op dit livealbum eigenlijk ook vooral om Marsalis. "Play The Blues" kan eigenlijk net zo goed doorgaan voor een jazzalbum. Veel nummers zijn van oorsprong bluesliedjes, maar ruwweg de helft wordt hier in zeer traditionele jazzjasjes gestoken. Zo is opener "Ice Cream" een dixielandnummer, dat origineel werd uitgevoerd door Fred Warings Pennsylvanians in 1927. Deze en vele andere standards hier kennen een reis van obscuur origineel naar klassieker. De Derek and The Dominos-hit "Layla" is een van de meer bluesy nummers, met ook een prominente rol voor Clapton. Tussen de arrangementen van Wynton Marsalis is er weinig plek voor de gitaar van Clapton. Claptons elektrische bluesgeluid levert meer dan eens een vreemd contrast op met Marsalis' oude jazz, maar in de overwegend lang uitgesponnen nummers is er ruimte voor allebei. En voor Taj Mahal." (Pierre Oitmann, Nu.nl)

Jazz a history of America's music (1994)

Two men with the blues (2008)

Opname: 2007

Hot House Flowers (1984)

"The obvious antecedent for Hot House Flowers is Clifford Brown with Strings, although Wynton Marsalis scales back the strings considerably from Heftis florid arrangements (the maudlin menaces of the human heart, per Stanley Crouchs liner notes). In that sense, its more connected to Winter Moon: It leaves more room for cookin interaction with Marsalis working rhythm section (featuring pianist Kenny Kirkland and drummer Jeff Tain Watts, with Ron Carter sitting in on the bass chair). His tenor-sax brother Branford makes comments as well. The textures are at their best when they simply fill out key passages, as on Django and Marsalis title track. Even so, their billowy appearance on For All We Know is the most elaborate that the orchestra gets; Hot House Flowers is a jazz-with-strings document that is best distinguished by its taste." (Jazztimes)

In Full Swing (2003)

"Mark O'Connor's second CD with his Hot Swing Trio is more than just a salute to the late, legendary jazz violinist Stephane Grappelli; it firmly establishes him as a bona fide jazz violin virtuoso. The capable guitarist Frank Vignola plays gypsy swing à la Django Reinhardt without sounding like a clone; bassist Jon Burr provides a perfect match for his bandmates. O'Connor's "In Full Swing" is absolutely breathtaking. Burr's pulsating "Three for All" and Vignola's lyrical "A Beautiful Friendship" are also worthwhile songs. The high-flying duo introduction to "Tiger Rag" by O'Connor and Marsalis is a meeting of two masters. Monheit's interpretations of "Misty" and "As Time Goes By" are merely average, and she doesn't loosen up enough to appreciate the fun within Fats Waller's "Honeysuckle Rose," though Marsalis makes up for her shortcomings. In any case, Mark O'Connor's Hot Swing Trio provide first-rate swing all by themselves, so adding guests isn't really necessary." (Allmusic)

Blakey's Theme (1996)

Twee grootheden uit de lange geschiedenis van de Amerikaanse jazz, Wynton Marsalis op trompet en Art Blakey op drums met zijn band de Jazz Messengers, geven hun uitvoering aan een aantal standards en eigen composities. Altijd intrigrerend om de uitvoering in het moment van een dergelijke combinatie terug te horen. Dat geldt ook voor deze opname. (GR Muziekbank)

Here we go again Celebrating the genius of Ray Charles (2011)

Goin' Down Home (2000)

"Goin' Down Home documents some of singer Pearl Brown's live performances with trumpeter Wynton Marsalis in the Canadian province of British Columbia. This CD, which also contains some studio recordings that don't feature Marsalis, is decent and enjoyable but not mind-blowing. Brown isn't a remarkable singer, but she's a pleasant, likable one whose main influences include Billie Holiday and Dinah Washington. Whenever Marsalis solos, one is reminded of his progress. There was a time when Marsalis sounded like a poor man's Miles Davis, but by 1991 he had blossomed into a very recognizable and expressive player. Though one can cite influences ranging from Louis Armstrong to Clifford Brown, the Marsalis heard on this CD is very much his own man." (Bron: Allmusic).

In Gabriel's garden (1996)

"Stertrompettist Wynton Marsalis maakt op deze CD een muzikale rondreis door het 17de- en 18de-eeuwse Europa. Een aantal werken werd oorspronkelijk voor trompet geschreven, andere composities werden voor trompet gearrangeerd. Hij speelt werken uit Engeland van o.a. Purcell en Clarke, uit Frankrijk van Charpentier ("Prelude Te Deum", bekend als tune van Eurovisie-uitzendingen - HB), Mouret en Dandrieu, uit Duitsland van Bach ("Brandenburg Concert no.2 BWV.1047") en uit Italië van Torelli. Marsalis wordt begeleid door violiste Cho-Liang Lin en het English Chamber Orchestra o.l.v. Anthony Newman. De CD is opgedragen aan 'alle trompettisten die 's zondags in kerken spelen en steeds weer opgedragen wordt zachter te spelen dan de zangers'." (Muziekweb)

From Billie Holiday To Edith Piaf - Live In Marciac (CD + DVD) (2009)

"Het lijkt wel of Wynton Marsalis wat losser is geworden, minder dogmatisch. Na eerst de beginselen van bebop en swing te hebben omarmd, laat hij nu ook wat experimenten toe. Hij rapt soms, waagt zich aan funky uitstapjes en op deze CD (vergezeld van een DVD met hetzelfde repertoire) speelt hij zowaar Franse musettes. De live-opnamen uit 2008 zijn gemaakt tijdens het festival in Marciac, waar hij op handen gedragen wordt, dat zal ermee te maken hebben. Met accordeonist Richard Galliano als gast voert hij, zoals de titel al aangeeft, liedjes uit die geassocieerd worden met de tragische divas Holiday en Piaf: "La Vie En Rose" na "Strange Fruit", jazz naast chansons, het vloekt geen moment. Zijn kwintet loopt als een trein, vooral dankzij Ali Jackson, die sober drumt op een uiterst basale kit. En Galliano schittert in ieder stuk; met zijn zwier, zijn passie en onuitputtelijke melodische fantasie is hij de ware ster van het gezelschap." (Frank van Herk, Volkskrant; waardering: 4 uit 5 sterren)

Live from New York City (2008)

Concert, opgenomen in januari 2008 in Jazz at Lincoln Center, New York.\nHet onwaarschijnlijke duo uit twee ogenschijnlijk compleet verschillende werelden vertolkt het aanstekelijke (rhythm &) blues-materiaal van het album "Two Men With The Blues" en meer, waaronder Nelsons klassieke en veelgecoverde hit "Night Life".