Sinds Lisa Gerrard nog maar af en toe samenwerkt met Brendan Perry onder de naam Dead Can Dance en zeker sinds het grote succes van haar bijdrage aan de Gladiator-soundtrack, levert de van oorsprong Australische muzikante/zangeres regelmatig filmscores af. Deze maakte ze samen met collega-componist James Orr. Het is een hoofdzakelijk elektronische score, waaraan je goed kunt horen op welke momenten de film spannend wordt en in welke scenes het adrenalineniveau omhoog gaat. Voor fans van Gerrards gepatenteerde woordloze zang is het lang wachten, want die is te horen in slechts enkele passages, waaronder het allerlaatste stuk. Overigens opent deze CD met vier songs in melancholieke elektropopstijl, van het Canadese duo Bob Moses, de Australiër Vancouver Sleep Clinic en de Britse acts Frances en Dreller.
Over een periode van bijna 5 jaar en in 25 landen worden heilige plaatsen, rampgebieden, industriele landschappen en natuurwonderen getoond.
Australische zangeres, bekend geworden met Dead Can Dance. Ze heeft een zeer wendbare stem, die vaak op opvallende wijze door haar atmosferische muziek weet te priemen. In die muziek horen we invloeden uit diverse vormen wereldmuziek en oude, vnl. Renaissancemuziek samenkomen. Deze verzamelaar combineert werk van Dead Can Dance (Lisa Gerrard en Brendan Perry) met tracks van de soundtracks van "The Gladiator", "Ali" en "Whale Rider". Ook is een stuk van haar solo-album "The Mirror Pool" toegevoegd, alsmede een stuk van haar album met Pieter Bourke, "Duality". Van het vrijwel tegelijkertijd verschenen album "The Silver Tree" is geen werk opgenomen.
Veelgeprezen orkestrale score voor de aangrijpende Hongaarse film over de holocaust: een 14-jarige Joodse jongen groeit op in Auschwitz en Buchenwald. Voor het eerst werkt Morricone hier samen met Lisa Gerrard. Het resulteert in een prachtig album vol emotionele melodieën.
Soundtrack-specialist Zimmer zorgt voor zeer dynamische orchestrale muziek met pompeuze uitbarstingen. Ex-Dead Can Dance-zangeres, met haar statige, gedragen stijl, zet daar ingetogener passages tegenover.
Deze set bevat een registratie van een concert uit dezelfde tournee als het Poolse concert op "Big In Europe Vol. 1". Maar zoals in het commentaar bij Vol. 1 al werd uitgelegd, improviseren de synthesizerwizard en de Dead Can Dance-zangeres hun optredens. Hoewel: dat geldt niet helemaal voor Schulze, want die bereidt thuis in de studio bundels van ritme- en begeleidingssequences voor, waarover hij live kan soleren of extra sfeertapijten kan leggen. De Nederlandse journalist en Schulze-expert Wouter Bessels beschrijft dit opnieuw uitgebreid in het boekje. Gerrard komt op het podium als ze voelt dat het nodig is en meandert dan haar bekende woordeloze zanglijnen door de synth-lagen. Het optreden, in de nieuwe Rabozaal van de Melkweg, is duidelijk anders dan de Poolse gig en bevat nogal wat fijn vilein klinkend Moogspel. De tweede DVD bevat een vervolg op de documentaire van Vol. 1 en is opnieuw bijzonder interessant. Opnieuw valt op wat een warme, humorvolle en innemende persoonlijkheid Schulze is.
"Ex-Dead Can Dance-zangeres met Ierse componist/harpist/zanger. Zwaarmoedig en zwanger van het Grote Gebaar als Dead Can Dance in consequent volgehouden statig langzame tempi." (Oor) Heeft het statige karakter van Vangelis' soundtrackwerk.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
