Lionel Hampton works together with German Axel Zwingenberger to release Lionel's first pure Boogie Woogie album ever. The basic idea was to cover as much of the spectrum as possible, from the small to the big band sound. (Album booklet)|
De tweede plaat die de jazzcrooner opnam voor Impulse!, in hetzelfde jaar als z'n eerste: het beroemde "John Coltrane And Johnny Hartman". Deze doet daar nauwelijks voor onder. De repertoirekeuze is perfect en Hartmans beheerste bariton schittert naast de opnieuw formidabele begeleiding, ditmaal van o.a. tenorsaxofonist Illinois Jacquet, de gitaristen Kenny Burrell en Jim Hall en de gebroeders Hank (piano) en Elvin (drums) Jones. De hoestekst is veelzeggend: "Listen to Johnny Hartman's dark satin lyricism... a voice that is a perfectly tuned instrument... unobtrusive, relaxing yet heavy in quality. he caresses each word with tenderness - his enuciation is impeccable. He respects the word - his meaningful embellishments are a joy." Daar hebben we niks aan toe te voegen!
Illinois Jacquet (1922-2004), tenorsaxofonist met fraaie, herkenbare toon. Op deze compilatie volgen we chronologisch z'n muzikale ontwikkelng tussen 1944 en 1949, de tij van de transformatie van swing naar bop. Hij is misschien wel even belangrijk als Lester Young en Coleman Hawkins in hun rollen als ambassadeur van de jazz-tenorsax. Bijna altijd is er een prominente rol voor broer Russell, bekwaam en geroemd trompettist.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
