"Ben Webster's final American recording was one of his greatest. At 55, the tenor saxophonist was still very much in his prime but considered out of style in the U.S. He would soon permanently move to Europe where he was better appreciated. This CD has the nine selections originally included on the LP of the same name, a quartet set with either Hank Jones or Roger Kellaway on piano, bassist Richard Davis, and drummer Osie Johnson. Webster's tone has rarely sounded more beautiful than on "Someone to Watch Over Me" and "Our Love Is Here to Stay." In addition, one song from the same session (but originally released on a sampler) and two tunes featuring Webster on an Oliver Nelson date ("More Blues and the Abstract Truth") wrap up this definitive CD." (Scott Yanow, Allmusic; 5 uit 5 sterren)
"Recorded around a month after the veteran tenor Ben Webster moved to Europe, this high-quality set with pianist Kenny Drew, bassist Neils Pederson and drummer Alex Riel features Webster stretching out on the traditional "Londonderry Air," two originals and seven familiar but fresh standards. Webster, although neglected in the U.S., was still in peak form in the mid-'60s as witness this and his other Black Lion CDs covering the period." (Scott Yanow, Allmusic)
"Als aanvulling op de inmiddels imposante reeks 'Jazz at the Concertgebouw'-cd's begon het Nederlands Jazz Archief in 2015 met een serie 'Treasures of Dutch Jazz'. Het door de VPRO in februari 1973 in Groningen opgenomen concert van Ben Webster en Piet Noordijk is het tweede deel hiervan. Noordijk stond helemaal niet op het affiche van het Ben Webster Quartet in De Koffer, maar was in de buurt, drong de uitverkochte zaal binnen en wilde meteen meespelen. Dat deed tenorsaxofonist Webster goed, want je hoort zijn spel steviger en verrassender worden dankzij de onrustige, vurige partijen van Noordijk. Hoe het concert was voordat de ongenode gast kwam, laat de fraai klinkende cd niet horen. Maar zodra Noordijk invalt in "Sophisticated Lady" is duidelijk dat Webster alles op alles moet zetten om Noordijk te volgen. Het werd een historisch concert. Voor het laatst liet de fysiek verzwakte Webster zich van zijn beste kant horen; acht maanden later was hij dood." (Gijsbert Kamer, Volkskrant; 4 uit 5 sterren)
"Tenorsaxofonist Dexter Gordon zit in zijn eentje in een kleedkamer te spelen. Na een minuut of twee staat hij op en loopt een gang in, de camera gaat hem achterna. Hij stapt het podium op van een kleine jazzclub, waar de band klaarzit. Dan speelt hij intens en hartverwarmend het nummer "Those Were The Days", met briljante spanningopwekkende adempauzes. Pianist Kenny Drew zoekt de grenzen van de straight jazz op, Niels Henning Orsted Pedersen en Makaya Ntshoko stuwen luisterend. De camera schudt soms en het geluid is niet optimaal, maar wat een sfeervolle opname is dit, uit 1969 in Café Montmartre in Kopenhagen. We zien collega-saxofonist Ben Webster eventjes in het publiek zitten. Hij vult de tweede helft van de dvd met een wat formeler, maar ook uitstekend concert in Londen." (Koen Schouten, Volkskrant)
"The swing and bop start right here on this legendary 1959 session between baritone saxophonist Gerry Mulligan and tenor man Ben Webster. The opening track, Billy Strayhorn's "Chelsea Bridge," is lush and emotional and truly sets the tone for this album. With Jimmy Rowles on piano (his intro on "Sunday" sounds like a ragtimer like Willie "The Lion" Smith just pushed him off the stool before the band came in), Mel Lewis on drums, and always superb Leroy Vinnegar on bass present and accounted for, the rhythm section is superbly swinging with just the right amount of bop lines and chords in the mix to spice things up. The ghost of Duke Ellington hovers over every note on this record (Billy Strayhorn was one of his main arrangers), and that is a very good thing indeed. There's a beautiful understated quality to the music on this session that makes it the perfect "relaxing around the house on a rainy day" disc to pop in the player. File this one under cool, very smooth, and supple." (Cub Koda, Allmusic)
"Throughout his long career tenor saxophonist Ben Webster, lovingly nicknamed "The Frog," never lost his lyrical, breathy tone on the instrument and he has to be considered one of the best of the transitional jazz tenor players who emerged in the prewar years. This tight set features several of Webster's earliest sides, including tracks he recorded with bandleaders Bennie Moten, Duke Ellington, Fletcher Henderson, Benny Carter and others. The classic "Cotton Tail," recorded in the early '40s with Ellington, is here, along with a striking version of "St. James Infirmary" and a fast, strong and busy "The Voice of Old Man River."" (Steve Leggett, Allmusic)
Saxofonist met uniek, zwoel timbre, bekend van z'n werk voor Duke Ellington. Deze plaat uit 1957 is een van z'n mooiste, met o.a. Oscar Peterson (p), Ray Brown (b) en Herb Ellis (g). Varierend van desolaat klinkende ballads tot stevig bopwerk.
"NOS-radio-opnamen uit 1970 van ronduit verbluffende geluidskwaliteit. In Amsterdam opgenomen met John Engels, Cees Slinger en Jacques Schols, allen evenals Webster (die z'n gepatenteerde klassiekers speelt) in glanzende vorm." (JazzNu)
'Late in his career, Ben Webster recorded a series of concerts at the famed Jazzhus in Copenhagen. They are all quite inspired and memorable, not only because of Webster's unmistakable sound and lyrical sensitivity, but because of the rhythm section that backed him up on these dates. Pianist Kenny Drew (the only other American in the group), bassist Nils-Henning Orsted-Pederson, and drummer Alex Riel all shine on this CD'. (AllMusic).
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
