"An excellent collaboration of the Nancy Wilson voice with the Cannonball Adderley alto sax from the early '60s. While this 1961 recording was the first time Wilson was with Adderley in the studio, it was not the first time they had worked together. After singing with Rusty Bryant's band, Wilson had worked with Adderley in Columbus, OH. (It was there that Adderley encouraged her to go to N.Y.C. to do some recording, eventually leading to this session.) Not entirely a vocal album, five of the 12 cuts are instrumentals. A highlight of the album is the gentle cornet playing of Nat Adderley behind Wilson, especially on "Save Your Love for Me" and on "The Old Country." Cannonball Adderley's swinging, boppish sax is heard to excellent effect throughout. Joe Zawinul's work behind Wilson on "The Masquerade Is Over" demonstrates that he is a talented, sensitive accompanist. On the instrumental side, "Teaneck" and "One Man's Dream" are especially good group blowing sessions." (Dave Nathan, Allmusic)
Deze 78 minuten lange compilatie bevat het meeste materiaal van de LP's "The Japanese Concerts" en "The Sextet", beide uit 1963. "Although the nine songs on this new Cannonball Adderley reissue were originally done live at concerts in Japan and San Francisco in 1963, they nevertheless make a nice tribute to departed jazz giant Dizzy Gillespie. The assembled group was among the finest Adderley ever led, with Yusef Lateef providing a dynamic, unpredictable third solo voice on flute, tenor sax, and oboe, contrasting with Cannonball's pungent alto sax and Nat Adderley's pithy cornet solos. Bassist Sam Jones and drummer Louis Hayes were a top-flight tandem, while Joe Zawinul was then playing bluesy, funky piano in his pre-synthesizer, Miles Davis/Weather Report phase. Everything is illustrative of a prime band enjoying some great nights." (Ron Wynn, Allmusic)
"This is the end of Weather Report as we have known it Future Zawinul excursions probably will sound much like the first track on each side of This Is This, since they make prominent use of a guitar (Carlos Santana) Santana contributes earthy emotion to Man With the Copper Fingers. Zawinuls Ill Never Forget You, dedicated to the memory of his parents, achieves a beautifully sorrowful mood. The quirky line of Update and the hypnotic China Blues stand out in a set that doesnt quite achieve the creative level of [Zawinuls] recent solo LP". (Los Angelos Times)
"If Zawinul was out to prove that he didn't need Weather Report anymore, he succeeded spectacularly in this virtual one-man show. Zawinul recorded many of the vocals (assisted now and then by Bobby McFerrin and a vocal trio) and all of the synthesizer and rhythm machine tracks himself in his home studio, yet the results are anything but mechanical. Zawinul in fact achieves a rare thing: He manages to get his stacks of electronics to swing like mad in these pan-global grooves that pick up where WR was about to leave off. "Waiting for the Rain" generates tension and anticipation, while "Zeebop" is a pure adrenaline. And "Carnivalito" is a total gas, a percolating, outrageously joyous evocation of a carnival that would put the best percussionists out of business if Zawinul's swinging talent could be bottled and sold. This is an important album because it proves that electronic instruments can reach your emotions and shake your body when played by someone who learned how to master them." (Andrew Leahey, Allmusic)
"Op North Sea 2007 moest Joe Zawinul per rolstoel van en naar heet podium worden vervoerd. Terminale huidkanker had zijn imposante postuur toen al doen verschrompelen tot een schaduw van weleer. De pianist, componist en synthesizer- en etnojazzpionier vierde een week eerder zijn 75ste verjaardag tijdens een concert in Lugano en zowel hij als de band zijn in bloedvorm. Het is opvallend hoeveel stukken hij speelt van zij vroegere formatie Weather Report. Een maand na het Lugano-concert concerteerde hij in duovorm met zijn voormalige Weather Report-partner saxofonist Wayne Shorter in Hongarije. Beide mannen, die al sinds de jaren '60 een nauwe vriendschappelijke en muzikale band hebben gehad, spelen daar Zawinuls opus magnum "In A Silent Way" en nemen op het podium op een indrukwekkende manier afscheid van elkaar. Eerst de omhelzing van twee mannen die weten dat het één van de laatste ontmoetingen zal zijn. En dan die goddelijke muziek. Kippenvel." (Ruud Meijer, Revolver; waardering: 5 uit 5 sterren)
2 Onderling zeer verschillende vroege solo-albums van de Oostenrijkse toetsenist op één CD. "The Rise And Fall..." uit 1968 koppelt een jazzcombo aan een strijkkwartet. Op sommige momenten mengt dit geheel tot een impressionistische jazz/klassiek-crossover (ofwel 'third stream'), op andere momenten neigt de muziek naar de vroege jazzrock van Miles Davis' "In A Silent Way" (mét inderdaad ook Zawinul). "Money..." is met afgemeten blazersthema's en haast groovende ritmes een hardbop-album met souljazz-trekjes.
Album uit 1992. Fusie van wereldmuziek en fusionjazz. Z'n speelse, wendbare keyboardmotiefjes en -geluidjes z'n vocoder-spielerei sluiten verrassend goed aan op o.a. Afrikaanse en Zuid-Amerikaanse en Tuveense zang en percussie.
"Rijk gevulde CD van een der creatiefste synthbespelers: hij gebruikt de elektronica als evocatief werkend expressiemiddel. Wekt associaties op met avant-garde rock van Eno en Czukay, maar funkt ook door de geweldige Paco Sery (d)." (FvH, VK)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
