De brug is het verhaal over het naoorlogse leven van Hirsch Wolf. Hij is een van de leden van de joodse knokploeg die in 1942 in het Amsterdamse getto met de WA-mannen heeft gevochten die de joodse wijk onveilig maakten. Terwijl zijn kameraden worden opgepakt kan hij ontsnappen en voegt hij zich bij de verzetsgroep van de communistische Waarheid. Na de oorlog word hij overtuigd communist en atheist en verwerpt hij het Jodendom zoals hij dat bij zijn orthodoxe grootvader heeft meegemaakt. Vele jaren later speelt het verleden op. Hirsch Wolf brengt dan veel tijd door met zijn tijdsgenoten die de oorlog ook overleefden. Met hen haalt hij herinneringen op aan de oude joodse buurt in Amsterdam. Hij komt er niet meer los van en tegen de zin van zijn vrouw komt hij plotseling op het idee dat hij orthodox begraven wil worden. Zijn vrouw is een oorlogswees die na de oorlog bij haar pleegouders is gebleven en ook niets meer met het Jodendom te maken wil hebben. "Wat heb jij als communist en atheist op een joodse begraafplaats te zoeken?' Het joodse verleden herleeft en dringt opnieuw hun huis binnen. Bron: uitgeversinformatieHirsch Wolf kan door problemen met zijn joods-orthodoxe grootvader en door tbc geen operazanger worden, gaat in de Tweede Wereldoorlog in het communistisch verzet, maar wil tot verbazing van zijn vrouw tegen het eind van zijn leven toch joods begraven worden.
In fictieve brieven aan haar vader vertelt een joodse vrouw haar herinneringen aan het verblijf, als tienjarige uit een welgestelde Amsterdamse familie, op een onderduikadres in Limburg. Vanaf ca. 13 jaar
Een jonge joodse Nederlandse vrouw krijgt als operazangeres de kans op een baan in haar geboortestad Frankfurt.
