"Dit jaar is het 50 jaar geleden dat Rory Gallagher zijn eerste plaat uitbracht. Om dit te vieren werd eind mei het album Blues uitgebracht. Een verzameling van zesendertig zeldzame en nooit uitgebrachte opnamen uit de periode 1971 1994. Op cd 1 is Gallagher elektrisch te horen op songs die uiteindelijk niet terecht zijn gekomen op de albums Jinx (1982), Against The Grain (1975), Blueprint (1972), Tattoo (1973) en Deuce (1971). De songs variëren van uptempo Chicago blues (Dont Start Me Talking), felle bluesrock (Tore Down), slowblues (Nothin But The Devil) en de fraaie Tony Joe White cover As The Crow Flies. Op cd 2 staan akoestische opnamen. De outtakes uit de eerste helft van de jaren 70 laten prachtige countryblues horen met wederom schitterend gitaarwerk (Whos That Coming, Should ve Learnt My Lesson, Whole Lot Of People). Cd 3 bevat live opnamen van concerten die Gallagher in Engeland gaf (Glasgow 1982), (Sheffield 1977) en Newcastle (1977)." (Bron: Blues Magazine)
"In 1990 speelde de Ier twee avonden in de Town and Country-club in Londen met een set die veelal bestond uit nummers van "Fresh Evidence" (1987) en "Defender" (1990). Live-albums uit eerdere periodes van zijn muzikale bestaan zijn er, de latere periode kwam eerder niet zozeer aan bod. Een mooie trouvaille dus, deze 23 tracks die van de 2 avonden zijn samengebracht. Hoe je het ook wendt of keert, ook al koos Rory ervoor om concerten met een grotere tussenpoos van elkaar plaats te laten plaatsvinden, als hij optrad, dan wist je vooraf dat je gewoon een optreden lang kon genieten van op en top blues en bluesrock gespeeld door een altijd scherpe band en, zoals tijdens de "Fresh Evidence"-tour met ondersteuning van de bepaald niet geringe talenten van Mark Feltham. Was "Check Shirt Wizard" al een erg fijn live-album, deze release met prachtige hoes van Vincent Zara doet er gewoon nog een schepje bovenop. Rory en zijn band speelden de sterren van de hemel. Klasse live-album!" (Written in Music; 4.5 uit 5 sterren)
Een goede gelegenheid om kennis te maken met Rory Gallagher is deze dubbelaar. Vrijwel alle klassiekers staan er op. En als extraatje een twee minuten Satsfaction van de Rolling Stones, samen met Jerry Lee Lewis en Peter Frampton, die niet eerder is uitgebracht.
"This 20-song, previously unreleased, set is culled from four shows (London, Brighton, Sheffield and Newcastle) during an early 1977 tour across the UK in support of Rorys then latest album Calling Card. Featuring fantastic live versions of tracks from that album as well as songs from the 1975 Against The Grain album and other live favourites. This new album has been mixed from the original multi track tapes from the Rory archive, which were recorded by the Rolling Stones and Jethro Tulls mobile studios and mastered at Abbey Road. If ever there was a musicians musician then that accolade surely belongs to Rory Gallagher. Renowned for his blistering live performances and highly respected for his dedication to his craft, he died in 1995, aged just 47, yet his reputation has continued to flourish in the years since. Indeed, some of rocks most seminal figures, from Jimi Hendrix to Eric Clapton, Queens Brian May to The Smiths Johnny Marr, have cited him as an influence." (Bluesmagazine)
Concertregistratie van Rory Gallagher, opgenomen in 1987 in de Cork Opera House te Cork, Ierland.
Overzichtverzamelaar op hybride SACD (met 5.1-spoor) die een goed beeld geeft van de muzikale levensloop van de Ierse bluesrockgitarist/zanger. Snel na z'n dood in 1995 was al "A Blue Day For The Blues" verschenen, maar die beslaat niet z'n hele carriere. Deze, 10 jaar na z'n dood in 2005 uitgebracht, laat zien 'how a retrospective should be done' (Allmusic), van werk uit z'n Taste-tijd (1969/70) tot songs van "Fresh Evidence" (1990) en enkele niet eerder uitgebrachte live-tracks.
"Noch tijdens zijn leven, dat in 1995 veel te vroeg eindigde, noch na zijn overlijden, is de grootsheid van de Ierse gitarist/zanger Rory Gallagher voldoende doorgedrongen tot publiek en media. Toch hoort hij thuis in het rijtje met Hendrix, Clapton en Duane Allman. Gallagher was live op zijn best en dat was op het dubbelalbum "Irish Tour '74" aI zeer goed merkbaar. Nu zijn de concerten die daar de basis voor vormden in z'n geheel uitgebracht. Geen geknip, geplak en gehussel; gewoon alles integraal. Drie volledige concerten, uitgesmeerd over 7 CDs. Alle opgenomen op speelplekken in Noord-Ierland waar in 1974 vanwege IRA-terreur niemand durfde te spelen. Behalve Gallagher dus. Die wetenschap vergroot het toch al heroïsche karakter van het gebodene. Daar komt nog eens een DVD bij met daarop een zeer fraaie aangrijpende documentaire. Dit is een monument voor Gallagher." (Wim Koevoet, Platomania: cijfer: 8,0) 10 boxset met daarin 7 CDs en 1 DVD. Inclusief boekwerk vol fotos, liner notes, memorabilia en meer.
"De Ierse bluesrocker Rory Gallagher heeft gedurende de jaren 70 en 80 talloze solo-albums opgenomen. Gallaghers gelijknamige solo debuutplaat is oorspronkelijk in 1971 uitgebracht. Met dit album nam hij afstand van Taste, de band die Gallagher in de jaren 60 had opgericht. Gallagher schreef alle nummers zelf en nam ze met twee bevriende muzikanten uit Belfast op." (Bertus / MOV) "A solid blues rock outing with ten original tunes that were far more than skeletons for his incisive Strat picking. "Laundromat," "Hands Up," and "Sinner Boy"'s distinctive riffs were early concert favorites, but the album's ballads were some of Gallagher's strongest. "For the Last Time," "Just the Smile" and the acoustic "I'm Not Surprised" mixed strains of Delta blues with strong melodic sensibilities into songs of rare poignancy, especially for an artist who was best known for his scorching leads. In this respect Gallagher was an early model for Eric Clapton, whose solo career followed a similar path." (Hal Horowitz, Allmusic)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
