"Keb Mo is bekend om zijn spel op akoestische slidegitaar. Hier is hij in een wat soulvoller setting te horen. 16 tracks zoetgevooisde zang, in beschaafde, tot in de puntjes afgewerkte blues met elektrische gitaar en veel Steely Dan-achtige toetsen. Als Robert Cray op zijn commercieelst, of Chris Rea jop zijn meest bluesy. Zijn band bestaat uit de zeer ervaren bassist Stan Sergeant (werkte met o.a. Leonard Cohen, Al Jarreau), plus de jonge honden toetsenist Michael B. Hicks en drummer Casey Wasner. Verwacht geen gillende solos of vette riffs, Keb Mo is altijd ingetogen. Dat neemt niet weg dat de band erg strak is, en het gitaarspel van Keb Mo, met veel fingerpicking, erg goed. Hoewel de nadruk ligt op zijn recentste album "BLUESAmericana", zijn er ook tracks van de vroegste albums te vinden. Een song als More Than One Way Home heeft een refrein met universele aantrekkingskracht en dat is gelijk de kracht van Keb Mo. En zo blijft het album tot het einde boeien." (Eric van den Bosch, Rockportaal)
"The title is a tip-off that after the soul excursion of "The Reflection", Keb'Mo' is getting back to the blues, but also that he's concerned with not limiting himself to just that genre. It's clear Keb'Mo' has a broad view of the blues, seeing it as the backbone of American music, a generous definition he makes plain on "Bluesamericana". As the record rolls through its ten tracks, it amiably drifts across the country, touching upon the careening New Orleans stomp of "Old Me Better" as well as the soulful thrum of Memphis on "For Better Or Worse." Keb' Mo' takes plenty of stops along the way, favoring a bit of Chicago grind and low-key Texas shuffles, but usually he pours it all into a relaxed, friendly groove that leaves plenty of space for his warm, cheerful vocals. Such an emphasis on feel means that beneath its sly anthropology, "Bluesamericana" is essentially mood music, a soundtrack for good times on a sunny Sunday afternoon." (S.T. Erlewine, Allmusic)
"Oklahoma is Mos dertiende studioalbum sinds 1994 en is geproduceerd door collega-gitarist Colin Linden, terwijl zangeres Rosanna Cash en bluesgrootheid Taj Mahal erop meedoen. Cash zingt mee op 'Put a woman in charge', dat eerst alleen als single was bedoeld, maar zo goed uitpakte dat Mo het op zijn album zette. Verder doet steelgitarist Robert Randalph in een song mee en zingt de ons helemaal onbekende christelijke latinster Jaci Velasques een keer mee. Of dat een sterrenparade wordt, staat te bezien, want tegelijkertijd blijft Mo een familieman: hij zingt niet alleen een duet met zijn vrouw Robbie Brooks Moore, maar droeg het album op aan zijn in september 2018 overleden moeder Lavella Cole." (kippenvel.net)
"The occasion of the series of television films broadcast under the umbrella title The Blues in the fall of 2003 provided the opportunity to compile the highlights of Keb' Mo's recording career thus far into a single-disc collection. One might argue that, with only four regular albums under his belt (there was also a children's album, Big Wide Grin), Keb' Mo' wasn't quite ready for a best-of, but those albums attracted a wide audience among blues fans; each one lodged in the Top Five of Billboard's Top Blues Albums chart, and the second and third, Just Like You and Slow Down, won Grammys for Best Contemporary Blues Album. Actually, it's the self-titled first album from 1994 that is the most impressive (as well as the least contemporary), and six tracks from it have been excerpted here, with three from Just Like You, four from Slow Down, and one from the fourth album, The Door. "Crapped Out Again" appeared on the Tin Cup soundtrack in 1996, and the final track, "Piece of Mind," is a new recording." (AllMusic)
"Just Like You, the new Keb' Mo' album runs even further afield, and alternates acoustic blues with downright pop songs, and even has guest vocal slots by Bonnie Raitt and Jackson Browne. It seems designed to widen Keb' Mo's appeal, but it will likely leave blues purists a bit cold. And even when he does play what is ostensibly the blues style, his songs are not exactly standard blues pieces in form. They often have more complex chored changes than the traditional blues model. Still, if you accept that fact this isn't a strict blues album, and doesn't pretend to be one, it makes for first-rate listening. Keb' Mo' is a fine singer, and this album proves he is no slouch on guitar, not just on acoustic guitar, but playing some tasty licks on lead electric guitar." (georgegraham.com)
Mengsel liedjes die aansluiten bij de Amerikaanse bluestraditie (zoals het titelnummer) en bluesy, rootsy poprock zoals iemand als Eric Clapton die ook pleegt te maken. Mmv oa Robben Ford, Robert Cray, Nathan East, Steve Ferrone.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
