Jurriaan Andriessen (1925-1996) was a Dutch classical composer. In the late seventies, he recorded three synthesizer albums, the first of which, "The Awakening Dream" (1977), is an outstanding excursion into experimental ambient and minimal music. Andriessen himself, 52 years of age at the time, called it a "a trance symphony". The music-perhaps surprisingly for a contemporary classical composer-is less in the tradition of his peers such as Pierre Boulez or Karlheinz Stockhausen and more in tune with the electronic sounds of the Seventies emanating from Berlin, Duesseldorf or Forst, the likes of Cluster, early Kraftwerk and Tangerine Dream, in places echoing Conrad Schnitzler. Andriessen was familiar with the work of these artists, but was probably more influenced by minimalist composers like Philip Glass or synthesizer pioneer Walter Carlos whom he admired. The entire album is played on a Minimoog Model D, a Fender Rhodes piano, a Hohner Clavinet and a Philicorda organ. (bron: Bureau B)
Een vrij bijzonder project: als de bladmuziek van deze stukken op een bepaalde manier geschikt wordt, dan ontstaat het in de titel genoemde portret. Hedwig was de partner van de in 1991 verongelukte componist. Deze telg uit het kunstenaars- en componistengeslacht Andriessen (zoon van Nico, neefje van zijn naamgenoot) koos in eerste instantie voor een carrière als graficus, maar componeerde dus uiteindelijk ook muziek. Het stuk voor solo piano bestaat uit 54 delen en is als geheel lastig te duiden. Soms denk je aan het impressionisme en de verstilling van Satie, maar volgens neef Louis zijn er evengoed Cage- en Bach-invloeden te bespeuren. Verder zijn er uitstapjes naar jazzy boogie woogie-muziek. De CD gaat vergezeld van een uitklapposter, die het uit muzieknoten bestaande portret in kwestie mooi laat zien. Daar Andriessens eigen opname maar 25 van de 54 delen behelst, is dit de eerste complete CD-editie, door twee pianisten, Kees Wieringa en Bernd Brackman, die elkaar afwisselen.
Een vrij bijzonder project: als de bladmuziek van deze stukken op een bepaalde manier geschikt wordt, dan ontstaat het in de titel genoemde portret. Hedwig was de partner van de in 1991 verongelukte componist. Deze telg uit het kunstenaars- en componistengeslacht Andriessen (zoon van Nico, neefje van zijn naamgenoot) koos in eerste instantie voor een carrière als graficus, maar componeerde dus uiteindelijk ook muziek. Het stuk voor solo piano bestaat uit 54 delen en is als geheel lastig te duiden. Soms denk je aan het impressionisme en de verstilling van Satie, maar volgens neef Louis zijn er evengoed Cage- en Bach-invloeden te bespeuren. Verder zijn er uitstapjes naar jazzy boogie woogie-muziek. In het CD-boekje is het uit muzieknoten bestaande portret in kwestie afgebeeld. Deze opname laat Andriessen zelf aan de piano horen. De CD bevat 25 van de 54 delen, in een door elkaar gehusselde volgorde.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
