Persoonlijk verhaal van de cabaretier over hoe hij en zijn vrouw na de aankoop van een huis in de buurt van Napels ontdekken dat het leven in het chaotische, ongeorganiseerde Italië niet elke dag feest is.
"Het reusachtige decor toont een vliegveld met landingsbaan en verkeerstoren, later zelfs een enorm vliegtuig. Het verhaal is dat het vliegveld moet uitbreiden zodat er ook prijsvechters kunnen landen. Er is zelfs al een vliegtuig op weg, en de luchtverkeersleider blijkt niet goed in staat de juiste aanwijzingen te geven. Een grappig uitgangspunt, dat veel ruimte biedt aan komische terzijdes en visueel spektakel er is zelfs een groot achterdoek waarop we het (geprojecteerde) vliegtuig recht op ons af zien komen. En eigenlijk is het verhaal zo belangrijk niet. Het is vooral een excuus voor Visscher om helemaal los te gaan. Je krijgt wat je verwacht: veel visuele grappen, een komiek die over het podium stuitert en zichzelf voortdurend in de rede valt, en gekke typetjes die worden afgewisseld met woordspelingen en grappen over banaliteiten. Het slaat nergens op, maar t is wel grappig, zegt Visscher terloops, daarmee een mooie karakterisering van zijn werk gevend." (Dick Zijp, Theaterkrant; 4 uit 5 sterren)
In een winters decor speelt Bert Visscher zijn elfde solovoorstelling Afijn. Er ligt een ijsbaan op het podium, maar waar blijft de Russische kunstrijdster die er zal optreden? De bekende Visscher-chaos blijft niet uit. De cabaretier neemt in de voorstelling weer verschillende rollen op zich. Die van plaatselijk ondernemer, bijvoorbeeld, die zich een plan op de hals heeft gehaald: organisatie van de Olympische Winterspelen 2020.De ijsvloer is al geregeld, nu de rest nog. Hij roept de nodige hulp in, maar de onhandige secondanten spelen weinig klaar. Visscher benut zijn decor weer volop, compleet met verrassingen en vreemde voertuigen. Een ouderwetse avond lachen en een feest van herkenning. (bron: Theaterboekwinkel)
Theaterprogramma opgenomen op 5 en 6 juni 1998 in de Stadsschouwburg te Groningen .
Opgenomen in het voor Visscher zo vertrouwde Groningen. In deze voorstelling haalt hij z'n gebruikelijke grappen en grollen uit aan de hand van een verhaal: in een Gronings dorp worden plannen gemaakt voor een nieuwe attractie: geen acht- maar een negenbaan! Uiteindelijk doet het verhaal er niet zoveel toe: Visscher laat zich heerlijk gaan in vele terzijdes, hyperdrukdoenerij en onnavolgbaar geouwehoer.
Theatervoorstelling.\nHij hoest gruis en zeikt alleen nog maar stof. Het is bijna gedaan met de noeste mijnwerker. Een oude kolenrot alleen in een wit ziekenhuisbed. De meesten zijn niet meer en zijn enige zoon, een mietje met smetvrees, verliet zijn stoffige vader al jaren geleden. Dus wat te doen met de laatste wens...\nDe as van een mijnwerker hoort niet op een strooiveldje, maar moet terug in de mijn. Maar door wie? En werk het pasje van het hek nog? Is er eigenlijk nog een hek bij de jaren geleden gesloten mijn? Wat een gezeik zo vlak voor je laatste zwarte adem. Was hij bij de sluiting maar gewoon blijven zitten in de schachten. Gewoon nog een zwart boterhammetje, een laatste bakkie en nooit meer naar boven. Bert Visscher speelt een toffe stoffe show, over brieven geschreven zonder pen, over zwart onder de nagels dat genoeg is voor een hele roman, over kompels en Trudy van kantoor. Kameraadschap tot onder de grond. Stoffe jongens tot het eind! (bron: Unverisal)
Opnamen van z'n 5de show, uit 1996, gemaakt in z'n eigen Groningen. Volkomen absurde, steeds hilarisch-mallotige vorm van humor die met geen pen te beschrijven valt.
Dit vierde solo-programma van de Groningse lolbroek ging op 18 januari 1991 in première in de Stadsschouwburg van Groningen. Een leeg podium bij aanvang van de voorstelling en aan het eind de gebruikelijke chaos. Tussen die momenten alle ingrediënten die nodig zijn voor een typische Visscher-voorstelling. Bert heeft vaak het advies gekrijgen wat meer rustpunten in het programma in te bouwen. Daartoe heeft hij een tweezitsbankje aangeschaft. Even rust - en dan weer vol ertegenaan! Daarbij figureren op het podium: indianen, het Franse verzet, cowboys, the secret service, kabouters, een zen-leermeester en vele anderen.
Z'n negende theatershow, die hij speelde in het seizoen 2001-2002.
Cabaret. Registratie van het programma van Bert Visscher, opgenomen in de Stadsschouwburg te Groningen in 1994.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
